Met de tentoonstelling Bouwen voor de Buurt vertelt het Museum van Zuilen de geschiedenis van ruim honderd jaar volkshuisvesting in onze wijk. Deze wandeling, die start en eindigt bij NS-station Zuilen, neemt je mee langs de oudste sociale woningbouwprojecten en een aantal andere interessante plekken. De wandeling is 5,1km resp. 5,8km (incl. lus Geuzenwijk) lang, U loopt hem inclusief stops in ruim twee uur.
In de tweede rondwandeling bij deze tentoonstelling, die start en eindigt bij het Vorstelijk Complex, ligt de nadruk op projecten die gerealiseerd zijn tijdens de wederopbouwperiode (1945-1970), en het wijkontwikkelingsplan (1995-heden). U kunt de wandelingen ook combineren door op de Prins Bernhardlaan op het punt waar U linksaf zou slaan richting De Lessepsstraat rechtdoor te lopen tot het Vorstelijk Complex, startpunt van de tweede wandeling. In dat geval is de horeca in het Vorstelijk Complex waarschijnlijk een mooie tussenstop.
U kunt de wandeling met onderstaande beschrijving op eigen gelegenheid lopen. Dat kost ongeveer twee uur. Van tijd tot tijd organiseert het museum ook begeleide wandelingen, zie daarvoor de agenda.
Zuilen in 1912. Alleen langs de Daalsedijk/-weg staat wat verspreide bebouwing, voor de rest is het gebied onbebouwd.
Zuilen was in 1900 een dorpje met nog geen 1100 inwoners. Na de vestiging van Werkspoor en Demka groeide de gemeente razendsnel uit tot bijna 30.000 inwoners op 1 januari 1954, het moment van annexatie door Utrecht. De werknemers van de spoorindustrie kwamen uit alle windstreken: eerst uit Amsterdam en Groningen, later uit Italië, Griekenland, Spanje de Balkan. Nog later uit Marokko en Turkije.
Natuurlijk hadden deze mensen een huis nodig, scholen, winkels en gezondheidszorgvoorzieningen. Maar ook kerken en verenigingen voor alle denominaties (“geloven”) schoten als paddestoelen uit de grond. Deze wandeling laat zien hoe nieuwe woningbouwverenigingen in de beginjaren de woningnood aanpakten. Vier woningbouwverenigingen bouwden in die tijd voornamelijk of uitsluitend in de gemeente Zuilen: woningbouwvereniging Prinses Juliana (katholiek, 1909), woningbouwvereniging Zuilen (algemeen, 1913), woningstichting Eigen Haard (gereformeerd, 1919) en de (arbeiders)woningbouwvereniging Utrecht (sociaaldemocratisch, 1919). Een bijzondere eend in de bijt was de N.V. bouwvereniging Elinkwijk. Dat was geen vereniging, maar een naamloze vennootschap, voor 100% eigendom van Werkspoor.
Startpunt: Station Zuilen
De wandeling begint aan de Sint Josephlaan. Volg die in oostelijke richting
JOSEPHBOUW (complex 2-5 woningbouwvereniging Prinses Juliana, tegenwoordig: Portaal)
De Sint Josephlaan is onderdeel van de ringweg rond Utrecht uit het Uitbreidingsplan Berlage-Holsboer (1920). Bij aanleg liep de straat nog dood op de spoorlijn Utrecht-Amsterdam. Het was een echte speelstraat, waar ook jaarlijks een kermis gehouden werd. Daar kwam een eind aan in mei 1967, toen het viaduct onder het spoor gereed kwam en de rondweg open ging. Later zou het viaduct verbreed worden in de kader van de opening van station Utrecht Zuilen. De Josephlaan was inmiddels verworden tot een 2×2 strooks auto-flessenhals zonder een sprietje groen. In 2023 is de straat heringericht, waarbij de auto weer ruimte heeft ingeleverd en het groen terug is van weggeweest.
rechtsaf -> Jan Overdijkstraat
Op de kopgevel van nr.58 een muurschildering ter herinnering aan de start van de Vuelta in Utrecht (2022). De geboren Zuilenees Michel Stolker (1933-2018) won in 1964 de achtste etappe van deze rittenkoers. De racefiets van Stolker wordt tentoongesteld in het Museum van Zuilen.
direct linksaf-> Geraniumstraat
Je loopt nu over de oude gemeentegrens tussen de voormalige gemeente Zuilen en Utrecht; aan je linkerhand de huizen van de Josephbouw, tussen 1925-1942 gebouwd door de katholieke woningbouwvereniging Prinses Juliana (1909) op Zuilense grond. Aan de Utrechtse kant, rechts het eerste complex van woningbouwvereeniging van de Utrechtse Christelijke Besturenbond: de vakcentrale van christelijke vak- en werklieden verenigingen. Wbv Juliana en wbv UCB zijn in de loop van de jaren terecht gekomen bij Portaal, een van de grootste woningcorporaties van Nederland, met huizen in de regio’s Utrecht, Amersfoort, Leiden, Arnhem en Nijmegen. De Josephbouw is tussen 2021-23 gerenoveerd.
Linksaf -> Dr Schaepmanstraat
Tegen het einde van de straat aan je rechterhand vind je de ingang van het achterterrein waarop het gebouwtje van de buurtvereniging prinses Juliana staat. Vrijwel alle huurders van de Julianabouw waren lid van de buurtvereniging. Grappig is dat de Jan Overdijkstraat, Dr.Schaepmanstraat en Leo XIII straat doorlopen over de St Josephlaan. Dat geeft aan dat de buurt oorspronkelijk als één samenhangend geheel ontworpen is. In de loop van de jaren werd de Josephlaan een soort Berlijnse Muur die het complex in tweeën deelde, met de herinrichting en de renovatie van de woningen is de eenheid hersteld.
muurschildering van de Zuilense kermis, toen de Sint Jospehlaan nog dood liep op het spoor. Veel muurschilderingen in Zuilen zijn tot stand gekomen in samenwerking tussen ons museum en de gemeentelijke werkgroep voor verfraaiing van de openbare ruimte.
Rechtsaf -> Sint-Josephlaan
Rechtdoor Amsterdamsestraatweg overstreken -> Marnixlaan
Rechtsaf -> Groen van Prinstererstraat
EIGEN HAARD (complexen 1 en 2 woningstichting Eigen Haard, tegenwoordig: Portaal)
Het Noordelijke deel van de straat (en de naastgelegen Abraham Kuijperstraat) vormen het oudste complex van de gereformeerde woningstichting Eigen Haard.
Complex 2 sluit hier aan de zuidzijde op aan, inclusief de aangelegen woningen aan de Keucheniusstraat. Het complex is recent gerenoveerd. Als je in de Groen van Prinstererstraat goed kijkt zie je bij sommige huizen een afwijkende kleur dakpannen en ook een sprongetje in de dak- en gootlijn. Tien woningen in het complex zijn in het verleden verkocht (uitgepond). Dat levert bij groot onderhoud en woningverbetering lastige discussies op: de eigen woningbezitters willen lang niet altijd meedoen en het overslaan van woningen in een rijtje kost de corporatie veel extra geld.
Linksaf -> Keucheniusstraat
Vier van de twee-onder-een-kap woningen aan de Keucheniusstraat hadden in het verleden een winkel aan huis.
Rechtsaf-> Royaards van den Hamkade
Hier kunt u de route ca. 800m inkorten door niet rechtsaf te slaan, maar de Royaards van den Hamkade over te steken en linksaf te slaan
De Royaards van den Hamkade was onderdeel van de As van Berlage, de ruggengraat van het stedenbouwkundig plan voor Ondiep en Zuilen van 1920. De as moest allure uitstralen, door de profielbreedte, bebouwing en groenstructuur. Voor de Tweede Wereldoorlog lag er aan de westzijde van de straat een gracht.
Het was een idee van mr. Fockema Andreae, burgemeester van Utrecht, die de beroemde stedenbouwkundige Berlage samen met directeur gemeentewerken Holsboer opdracht gaf om een stedenbouwkundig plan te ontwerpen dat ver buiten de toenmalige grenzen van Utrecht reikte. Het was onderdeel van een lobby om de gemeente te vergroten. Om zijn ambities kracht bij te zetten investeerde Utrecht ook in woningbouw en voorzieningen in buurgemeente Zuilen. Toch zou het nog 35 jaar duren eer de Tweede Kamer groen licht gaf voor de gewenste gebiedsuitbreiding.
U passeert de voormalige gereformeerde Noorderkerk (nr.20) FOTO 11, in 1922 gebouwd in de stijl van de Amsterdamse-School. Architect van dit gemeentelijk monument was Dirk Jan Heusinkveld. Tegenwoordig huisvest het gebouw een moskee. Direct om de hoek (Opzoomerstraat 2) ligt de bijbehorende pastorie. Ook nr.18 (voormalige Prinses Julianaschool) en nr.16 (voormalige zuivelwinkel A.van Vulpen, “het melkhuisje”) zijn karakteristieke gebouwen.
middelste pand: het melkhuisje
Linksaf -> Dennenstraat.
Woningbouwvereniging PRINSES JULIANA complex 1 (bouwjaar 1915, 23 woningen, tegenwoordig: Portaal)
De woningen met de lichtgele aftimmering van de verdieping aan het begin van de Dennenstraat en het eerste deel van de Populierenstraat waren het eerste complex (1915) van wbv Prinses Juliana. Juliana breidde daarna zijn bezit uit in de gemeente Zuilen en vanaf 1965 ook in de Utrechtse wijk Overvecht. Zo lagen alle complexen redelijk dicht bij elkaar in de buurt, je kon er vanaf kantoor op de fiets een rondje langs maken.
Complex 1 is in 1976 voor de eerste gerenoveerd, met de kenmerkende aanpak voor stadsvernieuwingsprojecten in die periode: bewoners kregen voor vele maanden een wisselwoning, of verhuisden naar een ander complex. De huizen werden voorzien van een klein aanbouwtje om de keuken te vergroten, een van de slaapkamers boven werd verbouwd tot douche/badkamer, er kwam een nieuw schuurtje en centrale verwarming. In 2024 wordt het complex voor de tweede keer gerenoveerd.
COMPLEX 1 COÖPERATIEVE WONINGVEREENIGING VOOR GEMEENTEPERSONEEL
De rest van de woningen in dit buurtje, met de witgestucte eerste verdieping gevels, vormden complex 1 (1924) van de coöperatieve vereniging voor gemeentepersoneel (opgericht 1919).
Die zou 60 jaar later samengaan met woningbouwvereniging Zuilen en de Arbeiderswoningbouwvereniging Utrecht in K77 (inmiddels Woonin).
Linksaf -> Abeelstraat
Linksaf -> Olijfboomstraat
Rechtsaf -> Royaards van den Hamkade
Volg Royaards van den Hamkade aan de rechterzijde
RECHTS NIEUWBOUW WOONTORENS EN WIJKCENTRUM DE SPELER (+/- 2010)
RECHTS SPORTPARK WESLEY SNIJDER (DHSC = DOS HOLLAND STICHTSE BOYS COMBINATIE)
Je ziet nu aan je rechterhand recent gebouwde woontorens en daarna een sportpark. Dat hele gebied vormde vroeger sportpark Thorbeckelaan, thuisbasis van de verenigingen Holland en DOS. DOS was de amateurafdeling van een van de drie verenigingen die in 1970 FC Utrecht vormden. De amateurs van Holland voetbalden in de jaren 90 in de Hoofdklasse, geholpen door een gulle sponsor uit de wijk. Zowel DOS als Holland degradeerden in de jaren daarna toen die inkomsten opdroogden en fuseerden in 2004 tot DHC’04 en daarna nog eens in 2007 met Stichtse Boys tot DHSC. Bij de herontwikkeling van het sportpark werd een buurthuis/sportzaal en een drietal woontorens toegevoegd op de plek van twee vroegere velden. Het overgebleven deel heet sindsdien sportpark Wesley Snijder, geboren en getogen in Ondiep en als voetballer begonnen bij Holland. Helaas is DHSC door nieuwe financiële problemen in juni 2024 ten onder gegaan.
Linksaf -> Royaards van den Hamkade
Rechtdoor de Marnixlaan oversteken -> aan de overkant de Marnixlaan naar rechts volgen.
Op de hoek met de Van Egmondkade is een gedenksteen ingemetseld ter gelegenheid van de eerste steen voor de Rode bouw.
RODE BOUW (complex 1 Arbeiderswoningbouwvereniging Utrecht, tegenwoordig: Woonin)
Dit complex, gelegen tussen de Marnixlaan en de stemvork van de As van Berlage, lag voor een klein deel op Utrechts grondgebied. De oprichters kwamen uit de geledingen van SDAP en Vakbond. Die werden gesteund door de gemeente Utrecht, die de grond aankocht en in erfpacht uitgaf. Het gemeentebestuur van Zuilen had het niet zo op de socialisten, die bij de eerste steen de rode vlag lieten wapperen in plaats van het rood-wit-blauw. Dus bleven ze demonstratief weg bij dit feestje.
feestelijke optocht van huurders uit het Rode Dorp naar de zojuist geopende bevriende winkels en bakkerij van coöperatie Oostenburg, op de hoek van de Amsterdamsestraatweg en de later Muyskenweg. Er was nog een andere coöperatie actief in de wijk: de HAKA-winkel van de Utrechtse Coöperatieve Onderneming.
hoek Marnixlaan-Van Hoornekade
Zoals bij veel complexen in die tijd werden winkels (ook eigendom van de woningbouwvereniging), opgenomen in hoekpanden. In de Kenaustraat zijn die panden nog duidelijk herkenbaar. Het voormalige winkelpand Marnixlaan 170-172 huisvest nu Wooninspraak, de huurdersorganisatie van Woonin.
Linksaf -> Van Hoornekade
Op nr.8 het schoolgebouw in de stijl van de Amsterdamse School (architect: Albert Kool), opgeleverd in 1930. Opdrachtgever was de vereniging Eene School met den Bijbel. Het gebouw is een gemeentelijk monument.
De naam was oorspronkelijk Groen van Prinstererschool. Tegenwoordig huisvest het gebouw de katholieke basisschool Ludger. In de Tweede Wereldoorlog was er op zolder een wapendepot van het verzet ondergebracht. De plaquette gedenkt Cornelis Odijk, die op 7 mei 1945 omkwam bij een gevecht tussen de Duitse bezetters en de BS. Hij overleed op de dag dat hij 32 jaar werd door een kogel uit zijn eigen stengun, die per ongeluk afging.
Bij de aanleg van de gracht langs de Van Hoornkade werd op 5 december het ca. 1000 jaar oude Utrechts Schip gevonden.
[Hier kunt u de route 800m inkorten door de Van Hoornekade te volgen Linksaf -> Jan van der Doesstraat ]
Steek hier de Van Hoornekade over. Loop ter hoogte van nr.55 de Blois van Treslongstraat in. Loop de Blois van Treslongstraat helemaal uit.
De hoge gele wand is de nieuwbouw Geuzenveste (2012), onderdeel van het Wijkontwikkelingsplan-2. Het gebouw bestaat uit een mix van 161 koop- en 56 sociale huurwoningen, een ouder-kind-centrum en 24 onzelfstandige woningen met zorg voor dementerende ouderen. Architect van het complex was Roelof Sikkes Architecs.
In Geuzenwijk stonden oorspronkelijk gemeentewoningen van Utrecht, gebouwd tussen 1920-1935, die in de jaren 90 via een fusie terecht kwamen bij Mitros (nu: Woonin). De buurt was zwaar verpauperd. Toen Brandpunt in de jaren 90 een serie uitzendingen wijdde aan de problemen in het gebied was dit de aanleiding voor het Wijkontwikkelingsplan (WOP) Zuilen aan de Vecht. Het zou zo’n 25 jaar duren eer de (meeste) projecten uit het WOP waren afgerond.
De laagbouw aan de linkerkant van het pleintje in de Blois van Treslongstraat is het project Van der Marckhof (2018), 46 koop- en 12 huurwoningen. Het pleintje was vroeger bebouwd.
Na het pleintje loopt U aan uw linkerhand langs het jaren 80 sloop-nieuwbouwproject J.S. de Rijkstraat e/o (1982, Woonin), dat ik de plaats kwam van de Betonbuurt. Die werd in dezelfde tijd gebouwd als Betondorp Watergraafsmeer (Amsterdam), op een moment dat gemeenten op zoek waren naar goedkopere bouwmethoden. Bredero’s Bouw Bedrijf sprong in Utrecht in dit gat in de markt. Het bleek geen briljant bouwconcept en binnen 60 jaar gingen de woningen plat.
Aan het eind van de straat bij de wandschildering van het Noorderbad linksaf Boisotstraat en direct rechtsaf Den Brielstraat. Bij de Vechtoever linksaf het wandpad volgen.
Op deze plek aan de oever van de Vecht lag tot 1990 het Noorderbad. Een dubbel openluchtbad -mannen en vrouwen zwommen nog gescheiden- gebouwd als werkverschaffingsproject in de jaren 30. Door de opkomst van de binnenbaden en de opening van het strandbad Maarseveense Plassen ging de exploitatie onderuit. Hier staan nu de woningen van het Adriaan Menninckkwartier, een van de eerste projecten koopwoningen die gebouwd zijn als onderdeel van het WOP. Mabon en BAM wisten wel raad met deze prachtige locatie. Positief is dat de opbrengst gebruikt werd om de publieke groene route langs de Vechtoever te verbeteren.
waar vroeger gezwommen werd staat nu de hoefijzervormige bebouwing van het Menninckkwartier.
Sla tussen de twee bouwblokken van het Adriaan Menninckkwartier linksaf. Na de nieuwbouw loopt U rechtdoor de Van der Marckstraat uit tot het einde aan de Van Hoornekade.
U kruist een groot groen speelterrein op de grond die vroeger ook bij het Noorderbad hoorde. De inrichting is betaald uit de grondexploitatie van het WOP. Dan lopen we opnieuw door de stadsvernieuwings nieuwbouw het sociale huurTer hoogte van Van der Marckstraat 60 zijn er twee poorten naar kleine speelterreintjes binnen de bouwblokken.
Zodra de Van der Marckstraat verbreedt tot een pleintje ziet U aan uw rechterhand de pastelkleurige gevels van renovatieproject Ruyche Roobol (1991). Architect KOVOS won er de Nationale renovatieprijs mee. De hoekwoningen waren oorspronkelijk winkels-op-de-hoek. Binnenkort gaan de sociale huurwoningen van Woonin opnieuw in groot onderhoud.
Steek de Van Hoornekade over, rechtdoor de Jan van der Doesstraat, rechtsaf -> Kenaustraat
Aan uw linkerhand is tussen nrs. 42-44 de onderdoorgang naar het achterterrein met het gebouw van de Culturele Ontspanningsvereniging, opgericht door het bestuur van de Arbeiderswoningbouwvereniging Utrecht. Aan uw rechterhand is tussen nrs.41-43 de onderdoorgang naar het achterterrein waar vroeger een pierenbadje lag.
het binnenterrein met pierenbadje achter de woningen van de Kenaustraat in de jaren 30.
Na de sloop van het pierenbadje werd het grootste deel van de vrijkomende grond gebruikt voor uitbreiding van de privétuinen. Een verbetering?
SWESER ENGH (1986, wbv K77, tegenwoordig Woonin)
Seniorencomplex in de sociale huur, gebouwd op een beeldbepalende locatie aan de As van Berlage, die 60 jaar lag te wachten op een passende invulling. Gemeentearchitect Georg Thie deed zijn best met het beperkte budget, maar het resultaat steekt toch wat bleekjes af bij de wolkenkrabber (1917) van J.F.Staal in Plan Zuid/Amsterdam, die Berlage ongetwijfeld in gedachte had bij het stedenbouwkundig ontwerp op deze plek.
Linksaf -> Berthold Entesstraat
Rechtdoor -> Van Egmondkade oversteken, aan overzijde rechtsaf
Rotonde (Toon Hermannsplein) aan de linkerzijde passeren
AS VAN BERLAGE
Burgemeester van Tuyllkade. Het mooiste deel van de As van Berlage.
U passeert aan uw linkerhand de Sint Bernulfstraat. Direct om de hoek ligt de fameuze ijssalon Roma, geopend in 1954. Tussen april en oktober is het een aangename horecastop halverwege de wandeling. Tot 2000 werd op de Burgemeester van Tuyllkade/Prins Bernhardlaan de wielerronde van Zuilen verreden. Bij de herinrichting werd een doorsteekje verwijderd om sluitpverkeer tegen te gaan. Helaas verviel daarmee ook de lus en ging de ronde ter ziele.
Aan de overkant een hele lange rij boven-beneden-woningen uit de wederopbouwperiode, die zodanig gebouwd zijn dat ze op termijn samengevoegd konden worden: de duplex.
Van dit type DUPLEX boven-beneden-woningen zijn er in de jaren 50 enkele honderden gebouwd langs de Van Tuyllkade, Prins Bernhardlaan en Prinses Margrietstraat.
Een deel ervan is uitgepond, maar de meeste zijn nog steeds sociale huur (eigenaar Woonin). Best handig nu de gemiddelde huishoudensgrootte in Utrecht onder de twee gezakt is.
NIEUWBOUW Wijkontwikkelingsplan nrs. 106-140bis [Mitros/Woonin]
Aan uw linkerhand passeert u een complex in 1997 opgeleverde seniorenwoningen van Woonin. Het was het laatste nieuwbouwcomplex van het Woningbedrijf gemeente Utrecht voor de fusie met K77 en woningbouwvereniging Nieuwegein tot Mitros.
Bij de nieuwbouw van de seniorenwoningen aan de Prins Bernhardlaan werd de Eerste Steen van het gesloopte wederopbouwcomplex “hoogbouwwoningen” (in drie lagen…) teruggeplaatst in de gevel.
Eind vorige eeuw besloten beleidsmakers dat de bejaardenhuizen hun langste tijd gehad hadden. Zelfstandig wonen nabij de voorzieningen werd het parool en dit project is er een van de eerste voorbeelden van.
Linksaf -> De Lessepsstraat
OUDE BOUW (complex 1 wbv Zuilen, tegenwoordig: Woonin)
U loopt nu door de Oude Bouw, het eerste complex van de woningbouwvereniging Zuilen. Opgericht door Amsterdamse werknemers van Werkspoor, toen ze hoorden dat ze naar Zuilen moesten verhuizen. De eerste woningen werden opgeleverd in 1917. In de hoofdstraat van het complex, De Lessepsstraat, waren op de hoeken van straten winkels gevestigd. Het wijkje lag destijds aan de rand van de agglomeratie: ter hoogte van De Lessepsstraat was ook het eindpunt van de stadstram over de Amsterdamsestraatweg vanuit buurgemeente Utrecht.
Het complex is gerenoveerd in 1968. Rond 1995 wilde corporatie Mitros het complex slopen. Na een actie van de huurders werd dat besluit teruggedraaid. De gemeenteraad wees het complex (en Elinkwijk) aan als beschermd stadsgezicht, waarna het opnieuw gerenoveerd werd in 2002/2003. Helaas werd die renovatie bekostigd door een flink deel van de woningen te verkopen, wat het beheer in de toekomst een stuk lastiger maakt.
Alle straatnamen in dit gebied zijn genoemd naar mannen (…) die verbonden waren aan de “vooruitgang”: zoals de uitvinders Westinghouse en Galvani. Ferdinand de Lesseps was de initiatiefnemer voor de aanleg van het Suezkanaal.
Rechtsaf -> Franklinstraat
Linksaf -> Westinghousestraat
Linksaf -> Galvanistraat
Rechtsaf -> De Lessepstraat
Aan het einde in de laatste woning voor het stoplicht rechts: eerste steen van de bouw.
Rechtdoor Amsterdamsestraatweg oversteken -> Muyskenweg
Aan uw rechterhand ligt tussen de Amsterdamsestraatweg en het Amsterdam-Rijnkanaal het voormalige Demkaterrein. De Demka was een staalfabriek die de belangrijkste toeleverancier was van Werkspoor aan de andere kant van de spoorlijn Utrecht-Amsterdam.
Foto gemaakt rond 1925. Op de voorgrond de hallen van de Demka, links van de Amsterdamsestraatweg de Oude Bouw aan de bovenzijde Elinkwijk dat pas gedeeltelijk was opgeleverd.
ELINKWIJK
Werktuigbouwkundige Joan Muysken was de eerste directeur van Werkspoor Utrecht, tevens initiatiefnemer voor de bouw van tuindorp Elinkwijk, waar u nu doorheen loopt. Later werd hij hoogleraar en rector magnicifus aan de Technische Hogeschool Delft. De Utrechtse burgemeester Fockema Andreae maakte met Muysken de afspraak dat Werkspoor een complex zou realiseren voor het midden- en hoger kader, dan zou de gemeente Utrecht het eerste complex van woningbouwvereniging Zuilen financieel steunen. De grond kocht Muysken van dhr. Elink Schuurman. Die stelde als voorwaarde dat de wijk ontworpen moest worden in de stijl van de Engelse tuindorpen. Ook Elinkwijk is sinds december 2013 aangewezen als beschermd stadsgezicht.
Linksaf -> Stephensonstraat
Linksaf -> Dieselweg
U passeert het voormalige badhuis Dieselweg 2
Rechts-> Leeghwaterstraat
Rechts -> Wattlaan
Elinkwijk werd ontworpen met een grote diversiteit in grootte en uitstraling van de woningen. Wattlaan 6 en 8 waren bestemd voor het hogere kader.
We passeren het gebouw van buurtvereniging Elinkwijks Belang. Daarnaast stond een houten muziekkoepel, die aan het einde van de Tweede Wereldoorlog tijdens de hongerwinter gesneuveld is: brandstof was toen zó schaars, dat ook vele schuurtjes en bomen de kachel in gingen.
Op het aangrenzende Werkspoorplein herinneren twee gedenkstenen aan de bouw van Elinkwijk.
Linksaf -> Stephensonstraat
Linksaf -> Bessemerlaan
[U kunt nu uw wandeling combineren met een bezoek aan het Museum van Zuilen, gevestigd aan de Schaverijstraat 13. Check vooraf de openingstijden op www.museumvanzuilen.nl . Rechtsaf Siemensstraat, rechtdoor Marie Curielaan (wordt voetpad), rechtsaf Julianaparklaan, onder spoor door, rechtsaf Vlampijpstraat, linksaf Schaverijstraat. U loopt nu tegen de ingang van het museum aan. Terugweg: zelfde route onder het spoor door ziet u aan uw rechterhand het Julianapark]
Rechtsaf -> Amsterdamsestraatweg
Aan de overzijde: het voormalige winkelpand Amsterdamsestraatweg [PM] waar Wim van Scharenburg in [PM] startte met zijn museum.
JULIANAPARK
Dit prachtige park bestaat in 2028 100 jaar. Het zuidelijke deel bestond al langer, was het landgoed van de bankier Kol (Vlaer & Kol), in de volksmond bekend als de Tuin van Kol. De gemeente Utrecht verworf de tuin en breidde die aan de noordzijde uit tot de huidige omvang. Die klus werd uitgevoerd door werklozen, in het kader van de tewerkstelling tijdens de crisisjaren. Ook het paviljoen (nu restaurant) is toen gebouwd, dat is later verkocht aan een horeca ondernemer. Het park is 20 jaar geleden in het kader van het Wijk Ontwikkelings Plan opgeknapt: bij die gelegenheid werd het monumentale hekwerk rondom aangebracht, de speeltuin vernieuwd en het Antje Drijverpaviljoen toegevoegd.
Rechtdoor Julianaparklaan oversteken -> Julianapark ingang hoek Straatweg/Julianaparklaan
Houdt in eerste instantie rechts, daarna schuin links richting speeltuin. Volg het hek van de speeltuin naar links en aan het einde schuin links langs de kunstmatige rotspartij van het hertenkamp. Volg dit pad en houd aan het eind schuin links aan. Je komt dan bij de dienstwoning en de uitgang Amsterdamsestraatweg/Van Eimerenstraat.
Rechtsaf -> Van Eimerenstraat
We zijn weer terug in het buurtje waar we onze wandeling begonnen:
JOSEPHBOUW (woningbouwvereniging Prinses Juliana)
Van Eimerenstraat volgen bocht om
Rechtsaf -> Jan Overdijkstraat
In de buitenhoek van de straat staan vier huizen achter de rooilijn. Dat zijn vier woningen (complex 5) voor grote gezinnen, die eind jaren dertig gebouwd zijn op een reststrook grond. De huisnummers waren toen al vergeven, vandaar de nummering 39A t/m 39D.
Rechtsaf -> Sint Josephlaan
Daarmee zijn we weer terug bij ons beginpunt: NS-station Zuilen.
