Marokko
Mohamed Hassan Metalsi
Mohamed was getrouwd en had drie kinderen, toen hij in maart 1965 naar Nederland kwam. In het filmpje zien we hoe bij in het (toenmalige) postkantoor op de Neude wordt geïnterviewd over zijn geldzaken. Hij is daar om geld over te maken naar Marokko. Daarnaast spaart hij ook. Als Metalsi genoeg gespaard heeft, wil hij terug naar Marokko, om daar een winkel te openen. In Zuilen werkt hij bij Werkspoor in de gieterij. Mohamed: ‘De mensen zijn goed voor mij. In het begin was de taal wel een probleem, maar nu gaat het goed’. Op zaterdagavond vermaakt hij zich in het Erasmushuis aan de Oudegracht met Marokkaanse dans en muziek. We weten dat Mohamed na zijn tijd in Zuilen inderdaad is teruggekeerd naar Marokko. Of hij daar ook een winkel heeft geopend vertelt het verhaal niet…
Omar Beqqali
Omar Beqqali, noem hem een icoon, een markant figuur in Zuilen. Hij kwam als gastarbeider begin jaren zeventig vanuit Marokko naar Nederland. Sindsdien woont hij in Zuilen. Misschien heeft u hem zien hardlopen in het Julianapark, of kent u hem als buurtvader. Waar hij ook werkte als gastarbeider, zijn collega’s konden hem niet bijhouden. Hij maakte er een sport van om de snelste te zijn. Over sport gesproken…in Marokko deed hij onder andere aan hardlopen, zwemmen, karate en judo. Inmiddels is de 80 gepasseerd en geniet hij van zijn pensioen, maar ‘’even stilzitten” komt nog steeds niet voor in zijn woordenboek. ‘Ik ben verslaafd aan sport’, zegt Omar. Waar hij maar kan, helpt hij een handje mee. ,,Ik wil niet stilzitten in een hoekje’’, aldus Omar. Zijn jarenlange inzet als vrijwilliger voor de buurt leverde hem een lintje op van prinses Beatrix.
Interview: Winesh Chaitram (School voor Journalistiek)
Abderrahman Ouzil
Abderrahman Ouzil kwam, in het kader van de gezinshereniging, als jong kind in 1978 naar Nederland, omdat zijn vader als gastarbeider werkte in de Demka–fabriek in Zuilen. Samen met zijn moeder en acht broers en zussen liet Ouzil het thuisland Marokko achter zich en kwam hij samen met zijn familie in Zuilen te wonen. Sindsdien heeft Abderrahman Zuilen niet meer verlaten en heeft hij een leven opgebouwd met zijn vrouw en kinderen in Utrecht. Nu zet hij zich, als buurtwerker, keihard in om van Zuilen een veiligere buurt te maken en zorgt hij voor meer verbinding in de wijk. Dit doet hij uit liefde en uit heel zijn hart. ‘Op het moment dat je het gevoel krijgt dat je erbij hoort, doe je alles voor mensen. Op het moment dat je dwars ligt of pijn hebt, dan heb je geen poot om op te staan.’
Documentaire: Fleur Zonneveld (School voor Journalistiek)
Terug naar de overzichtpagina van de online tentoonstelling Kleurrijk & geworteld.