Het tweede complex van Eigen Haard, opgeleverd in maart 1925, vormde stedenbouwkundig één geheel met complex 2 en complex 3 van woningbouwvereniging Zuilen. Net als bij complex 3 van wbv Zuilen kregen de hoekwoningen De Bazelstraat/La Croixstraat een winkelfunctie.
De achterzijde van de Eigen Haard huizen aan de De Bazelstraat in 1976, twee jaar voor sloop. Rechts de garageboxen aan de Lelimanstraat, die er nog steeds staan.
De totstandkoming ging gepaard met vele bezuinigingen. Architecten De Jong en Van Nieuwkerk moeten het plan herhaaldelijk wijzigen, ook de aantallen woningen worden kleiner. Ook is er nog gedoe dat De Jong ervan verdacht wordt onder een hoedje te spelen met aannemer Godijn. Uiteindelijk krijgt Eigen Haard toestemming om 40 woningen te bouwen aan de De Bazelstraat met een huur van maximaal f5/week. De huizen vallen in de categorie premiewoningen met een rijksbijdrage van f300/woning. Door alle kaasschaaf acties was de bouwkundige kwaliteit van de woningen, met name op de verdiepingen, zeer matig. Ook ontbrak het in de beginperiode aan winkels, waardoor Eigen Haard zich in 1926 gedwongen zag om twee hoekwoningen om te bouwen naar winkels, waarvan één voor de bekende coöperatie Oostenburg. Desondanks was er door de hoge huur sprake van leegstand. In 1927 lukte het door de kaasschaaf over de exploitatie te halen om de huur iets te verlagen.
1978. De huizen aan de noordzijde zijn al gesloopt. Op de achtergrond de garageboxen aan de Lelimanstraat en de flats aan de Van Heukelomlaan, links de huizen behorend tot complex 3 van woningbouwvereniging Zuilen.
1978. Foto in de richting van de La Croixstraat. Rechts zijn de Eigen Haard huizen al gesloopt. Links staan ze nog overeind, inclusief de VIVO buurtwinkel op de hoek.
De Bazelstraat met de VIVO in betere tijden, ca. 1969
Toen Eigen Haard begin jaren 60 begon met het stapsgewijs opknappen van zijn vooroorlogse woningen, onder meer door de elektrische installaties uit te breiden, was de conclusie al snel dat complex 2 beter gesloopt kon worden. Alleen ontbraken daar toen de middelen voor. In 1977 liet Eigen Haard een plan met laagbouwwoningen ontwerpen door architectenbureau De Gruyter/Arnhem. Klaarblijkelijk viel dat financieel niet rond te rekenen en wellicht vond de gemeente de woningdichtheid ook te laag. Het ging in ieder geval niet door.
Laagbouwplan van architectenbureau De Gruyter, Amsterdam en Van der Jagt. Uiteindelijk niet uitgevoerd.
Het tweede -uitgevoerde- plan (1978) werd ontworpen door de architecten van de gemeente Utrecht.
Daarop werd het aandeel boven-benedenwoningen op te voeren: hogere dichtheid, lagere bouwkosten per woning. Het eindresultaat lijkt sterk op de nieuwbouw in de Lumeystraat e/o, gebouwd in dezelfde periode. De eerste paal werd op 25 april 1979 geslagen door bestuurslid Pieterse, die zich er zeer voor ingespannen had dat de oorspronkelijke huurders terug konden keren in de nieuwbouw: bouwen voor de buurt. Architectonisch heeft de combinatie van het groeikernontwerp met de karakteristieke oude complexen 2 en 3 van woningbouwvereniging Zuilen geen briljant geheel opgeleverd.
De sociale huurwoningen van Portaal in de De Bazelstraat in 2024.
In 2024 is het complex nog steeds 100% sociale huur en in eigendom bij corporatie Portaal.
Welke woningen horen bij dit project?
De Bazelstraat 13-47 en 22-76.
