De St.-Bernulfstraat

De St.-Bernulfstraat werd genoemd naar de Bernold, ook genaamd Bernoldus, Bernulf, Benno of Bernulphus (gestorven in Utrecht, 19 juli 1054). Hij was bisschop van Utrecht van 1027 tot 1054. Hij wordt als heilige vereerd en past zo mooi in dit stratenblok waar de straten genoemd zijn naar heiligen en bisschoppen

Voor een beschrijving van de St.-Bernulfstraat ‘van toen’ gaan we aan de wandel alsof het 1938-’39 is en lopen door de straat. Dit tijdspad is niet toevallig gekozen. We beschikken over een adressenbestand uit die tijd, dus kunnen we aangeven wie er woont of welke winkel er zat.

Op nummer 3 (op de hoek Burgemeester van Tuyllkade) heeft De Ruiter zijn ijssalon ‘Aroma’. De winkel krijgt een andere eigenaar, de heer Pravisani gaat hier zijn Italiaanse ijs verkopen en krijgt faam tot in de wijde omtrek van Zuilen. Pravisani haalt een letter van de tekst af en het wordt dan ‘Roma’.

Op de andere hoek met de Burgemeester van Tuyllkade komen we bij de winkel waar de heer en mevrouw Klarenbeek heel lang hun melkhandel zullen hebben.

J(opie) J. Klarenbeek heeft heel veel voetstapjes gezet in Zuilen en omstreken. Hij begon samen met zijn vrouw deze winkel in 1946. Een tijd waarin de prijzen van de uitgevente waren wat lager waren dan de huidige (euro) prijzen. Een liter losse melk kostte ongeveer ƒ 0,08. En een pakje wagensmeer was al te koop voor maar ƒ 0,09. Met ‘wagensmeer’ werd in de beginperiode van de margarine dit product aangeduid. Vóór de sanering voor melkhandelaren die in 1962 plaatsvindt gebeurde de bezorging van melk door de werklustige Klarenbeek door grote delen van de stad Utrecht en Zuilen. Hij was vaak de hele dag op pad met de melkkar en ging door weer en wind. Als je dan zo dagelijks je route aflegt leer je de klanten natuurlijk goed kennen. Bij een aantal van die vaste klanten werd regelmatig even pauze ingelast, een kopje koffie, soep of iets anders (een eitje) ging er wel in natuurlijk.

Voor heel veel oudere inwoners van Zuilen een bekende, de heer J.J. Klarenbeek, met hondenkar. Hij was de melkboer –tegenwoordig melkman – die zijn winkel runde aan de Burgemeester van Tuyllkade. Het uitventen van melk was vroeger een tijdrovend karwei. Allereerst moest je ’s morgens om 4 uur al naar de boer, om melk te halen. Dan ging je de klantenwijk in. Op deze foto is dat met een hondenkar, later werd dat een bakfiets en nog later een ‘ijzeren hond’. Een regelmatige levenswijze was dat wel, dat blijkt uit de volgende anekdote die de heer Klarenbeek graag bij zijn foto vertelt: dagelijks werd op dezelfde plek – de pomp bij Tolsteeg/Krommerijnstraat – gegeten en gedronken. Op een dag was, door grote drukte, de heer Klarenbeek zodanig verlaat, dat hij meende beter te doen door direct dóór te gaan. Hier had hij echter buiten de waard (pardon: hond) gerekend. Die zag de pomp, spande zichzelf uit, en leste zijn dorst aan de pomp.

Deze foto droeg de heer Klarenbeek jaren ‘op zijn borst’. Ik ben erg blij dat hij me ooit de gelegenheid heeft gegeven er een kopie van te maken. Vandaar dat ik er ook wat meer tekst aan gewijd heb.

Meer weten over de St.-Bernulfstraat en/of Zuilen: www.museumvanzuilen.nl

Voor meer informatie over 100 jaar woningbouw in Zuilen: Bouwen voor de Buurt: bronnen