Adriaan Mulder is de eerste Nederlander, die op eigen bodem zijn brevet haalde, hetgeen op 7 april 1911 werd uitgereikt. Dit geschiedde met een Blériot op de Molenheide bij Breda. Hij was er een van het getrouwe trio, waarvan ook H. Bakker en J. van Bussel deel uitmaakten. Destijds was de luchtvaart nog niet rijp om er een bestaan in te vinden, zodoende kwam er een einde aan deze vliegersloopbaan.

Voor een beschrijving van de straat ’van toen’ wandelen we de straat in vanaf de Swammerdamstraat. Wat meteen opvalt is dat de huisnummers niet bij ‘1’ beginnen.

Op de hoek van de Adriaan Mulderstraat en de F. Koolhovenstraat komen we bij de fietsenwinkel van Cor Macco. Zijn zoon Peter zette de nering van zijn vader voort en verhuisde naar de Amsterdamsestraatweg, hoek Voltastraat. Ook dat pand werd te klein en de winkel ging nogmaals naar een ander adres: Nijverheidsweg, waar ook (klein)zoon Jimmy Macco in de voetsporen van zijn vader trad.

Een andere vorm van bedrijvigheid vond voornamelijk plaats op het binnenterrein tussen de F. Koolhovenstraat, A.H.G. Fokkerstraat en de Adriaan Mulderstraat. Daar zat de ‘Elinkwijkse Melk Inrichting’, de melkgroothandel van de heer Stam. De EMI was geheel ingesloten door woningen. Het irritatie vanwege het gerammel met de melkbussen was hier dan ook niet van de lucht.

De toegangspoort naar het terrein bevond zich naast nummer 26. Deze deur kreeg naam onder de jeugd van Zuilen: vanwege de vele in de deur gekraste ‘drie-letter-schuttingwoorden’ waaraan de kinderen zich met enige regelmaat vergaapten. Door deze jeugd werd deze toegangsdeur ‘Het poortje met de vieze woordjes’ genoemd.

Voordat we bij de winkel op de hoek van de Wethouder D.M. Plompstraat komen, passeren we nummer 38 waar de familie Drijver woonde. De heer Drijver heeft in de Zuilense politiek zijn woordje gedaan en mevrouw Drijver heeft zich voor de wijk Zuilen meer dan verdienstelijk gemaakt. Zelfs op haar negentigste (90!) jaar was zij nog actief voor de Stichting ‘Gemeenschap Zuilen’. In het Julianapark is het paviljoen naar haar genoemd: het Antje Drijverpaviljoen.

Mevrouw Drijver houdt een oogje in het zeil bij het paaseieren zoeken in de tuin van Slot Zuylen. Een en ander werd georganiseerd voor de ‘Kindervereniging “Mariëndaals Belang” ‘ waarvan mevrouw Drijver voorzitster was.

Slechts weinigen onder u zullen weten dat Adriaan Mulder een krans legde bij de onthulling van het Vliegermonument aan de Wethouder D.M. Plompstraat. Voor meer informatie hierover verwijs ik u naar de qr-tegel in die straat.

Was op het binnenterrein de groothandel in melk te vinden, op de hoek met de Wethouder D.M. Plompstraat vonden we de detailhandel in melk, de winkel van de melkhandelaar B. Lagendijk.

In dit pand komt de heer Beukers de handel voortzetten en zijn zoons helpen mee aan de groei van het bedrijf.

Over een stukje wel en wee van de familie geef ik graag de pen even aan zoon Hennie:

‘De familie Beukers kwam in okt/nov 1957 vanuit Oudewater naar Utrecht. Wethouder D.M. Plompstraat 50. Er waren 5 kinderen: André, Leen, Hennie, Gita †, en Jaap.

We hadden een kruidenierswinkel en een kleine sigarenwinkel. We woonden achter de kruidenierswinkel en boven de sigarenwinkel.

Op 50bis (de stenen trap op) woonde toen nog de weduwe Van der Leest. Na haar overlijden zijn we boven de winkel gaan wonen en werd de kruidenierswinkel vergroot. Het werd een soort supermarkt waarbij de losse waren nog wel vanachter een toonbank voor de klanten werd klaargemaakt (afwegen en verpakken.)

Rond 1967 ging mijn vader vuurwerk verkopen. Omdat ik al vaak in de sigarenwinkel te vinden was deed ik de inkoop en organiseerde ik ook de verkoop aan het einde van december. Er werd in het begin niet echt veel verkocht, maar toen ik begon met het maken van bestellijsten liep het een stuk beter.

Het vuurwerk stond bij ons gewoon in de dozen onder de stoelen en de bank in de huiskamer. En we rookten er vrolijk op los. Als de dozen werden geopend om alle bestelling klaar te maken werd het pas een gevaarlijke situatie met al dat open vuurwerk. We rookten toen uiteraard niet. Ook in de sigarenwinkel mocht tijdens de verkoop NIET worden gerookt.’

Het pand van B. Lagendijk kort na de ingebruikneming (en nog ruim voordat de heer Beukers dit pand betrok).

De Adr. Mulderstraat kwamen we nog meer bedrijvigheid tegen: op de hoek met de H. Wijnmalenstraat bevond zich de kruidenierswinkel van de heer Klabbers waarin later Hobby-shop Zuilen kwam.

‘Met ingang van Vrijdag 1 November a.s. zal het eindpunt van lijn 3 verlegd worden naar de Adr. Mulderstraat, terwijl er een halte geplaatst zal worden in de Weth. Plompstraat, nabij den Amsterdamschestraatweg.’ Knipsel uit 1946. Dus kon je daar ook de bij Werkspoor-Utrecht gebouwde zogenoemde ‘bolramers’ zien rijden.

Meer weten over de Adriaan Mulderstraat en/of Zuilen: www.museumvanzuilen.nl