DOCHTER ARRESTANT MOORDZAAK-DONSE:
„Vader is onschuldig”
Magazijnbediende zou niet in winkel ‘oom Cupido’ zijn geweest
(Van een onzer verslaggevers)
UTRECHT — „Mijn vader is onschuldig”. Dat zegt de dochter van de maandag gearresteerde verdachte in de moordzaak-Donse. „Mijn vader is op 31 mei niet bij de oude man geweest. Daarvoor wil ik mijn hand in het vuur steken. Ik begrijp niet dat ze hem zo lang kunnen vasthouden. Hij heeft het niet gedaan. Ik wist niet dat het zo moeilijk was te bewijzen dat je onschuldig bent.”
De dochter vertelt haar verhaal in de ouderlijke woning in Zuilen. Zij is het enige kind van de aangehouden 52-jarige F.A. de V., die buiten de stad als burger-ambtenaar werkt bij een afdeling van het ministerie van defensie.
De V. is eigenlijk magazijnbediende. Wegens zijn slechte lichamelijke conditie werkte hij de laatste tijd echter op het kantoor.
„Vader kwam op 31 mei ’s middags om tien over één thuis met zijn vakantiegeld,” zegt zijn dochter Bep. „Hij had een snippermiddag genomen. Hij heeft koffie gedronken, zich geschoren en zich verkleed en ging daarna naar een vrouwelijke kennis in de Madoerastraat. Donse woonde daar maar een klein eindje vandaan. Toch is mijn vader niet bij hem geweest. Hij is uit de Madoerastraat regelrecht naar de Monseigneur Van de Weteringstraat gegaan om een tweedehands pak te kopen. Daarna liep hij nog even bij zijn zuster in de De Muinck Keizerlaan aan. Om tien minuten voor vijf, of vijf voor vijf, was hij thuis. De moord moet rond half vijf zijn gepleegd.”
Bep weet het allemaal nog zo goed omdat haar vader en zij reeds de dag na de moord zijn verhoord. Daarna zijn ze nog verscheidene keren aan de tand gevoeld.
Volgens Bep is de recherche ervan overtuigd dat zij meer weet dan zij tot dusver heeft losgelaten. Een rechercheur heeft, zo verklaart ze, deze week tegen haar gezegd: „Als je zegt wie de dader is, dan laten we je vader direct los.”
„Wist ik het maar”, roept ze uit, „dan was mijn vader over een uur vrij”.
Vader en dochter De V. kenden allebei Donse. Ze waren met de man in contact gekomen via de vrouwelijke kennis, die in de Madoerastraat op een kamer woont. Deze kennis was van 26 maart tot omstreeks 2 mei inwonend bij Donse. Toen zij het huis van de bejaarde man verlaten had, is Bep de V. een enkele keer thee voor de feestartikelenwinkelier komen zetten.
De moeder van Bep, een van nature al bijzonder nerveuze vrouw, die sinds de arrestatie van haar man volkomen overstuur is, zegt: ,,Mijn man kende Donse wel, maar hij heeft hem niet gedood. Mijn man is niet in staat iemand te vermoorden. Hij is een zachtmoedig mens. Hij ging altijd met plezier naar zijn werk. Toen hij, de dag na de dood van Donse, gehoord was door de politie, vroeg ik hem op de man af of hij het gedaan had. Hij antwoordde: „Natuurlijk niet. Waarom zou ik mijn gezin, m’n pensioen en alles op het spel zetten?”
Dochter Bep geeft toe dat zij wist dat Donse veel geld in huis had. „Er waren twee geldkistjes. Bovendien had hij kleingeld in allerlei potjes en pannetjes. Maar ik wist dat niet alleen. Er waren veel meer mensen die wisten dat hij wel wat had.”
Bep’s vader is maandagmorgen op zijn werk aangehouden, ’s Avonds heeft de politie uit zijn huis een groot aantal kleren weggehaald. Zijn vrouw en dochter hebben hem daarna niet meer gezien. Bep begrijpt niet wat de reden is van zijn plotselinge arrestatie. Er moeten kennelijk concrete aanwijzingen zijn. Maar waaruit die kunnen bestaan is haar een volstrekt raadsel.
Ze zegt er nooit iets van te hebben gemerkt dat haar vader na 31 mei ineens over meer contanten beschikte dan anders. Hij verdiende een zeer bescheiden inkomen en leefde daarnaar. Hij had geen auto en geen bromfiets. Hij kocht meestal tweedehands kleren, omdat hij geen nieuwe kon betalen. Na 31 mei is daarin geen enkele verandering gekomen.
De moeder, een zenuwinstorting nabij, vraagt zich af wat er nu gaat gebeuren. Ze vreest dat haar man zal moeten boeten voor een daad, die door een ander gepleegd zou zijn.
