De vossen in het Julianapark.
Geachte Redactie,
Beleefd vraag ik een plaatsje in Uw veel gelezen blad.
Ik wandelde vorige week in den “Tuin van Kol” en hoorde van vele bezoekers afkeuring over de zeer beperkte ruimte die de vossen hebben. Zou daar niets aan gedaan kunnen worden, opdat die dieren de ruimte krijgen die hun toekomt?
Ik meen toch, dat ook in Utrecht dierenbescherming bestaat. Laat die bescherming dan gelden voor alle dieren, niet voor enkele. ’t Is toch al zoo vreeselijk dat zij van hun vrijheid beroofd zijn. Ik hoop, dat als ik weer ga kijken, daaraan dan gewerkt wordt.
Mej. B.
Geachte Redactie,
Met zeer veel belangstelling las ik het stuk van mej. B. over de vossen in het Julianapark, door haar “Tuin van Kol” genoemd. Ik ben het volkomen eens met haar bewering, dat het vreeselijk is, dat die dieren van hun vrijheid zijn beroofd, maar niet, dat hun behuizing al te klein is, hoewel ik liever zou willen, dat zij meer ruimte voor vrije beweging kregen. De ren of loop, waarin de dieren zich kunnen verpoozen, heeft een oppervlakte van 8 vierkante meter, terwijl het nacht- en schuilhok een grondvlak van vier vierkante meter heeft; wat m.i. in het onderhavige geval voldoende is. De bewering van mej. B. ten opzichte van de te Utrecht bestaande dierenbescherming geef ik de waarde die haar toekomt. Mocht mej. B. de neiging hebben, haar bezwaren over de behandeling en verzorging der dieren in het Julianapark mondeling ter kennis te brengen van het bestuur der stichting, dan ben ik gaarne bereid, indien zij dag en uur wil bepalen, haar in het park te woord te staan.
Met vriendelijken dank
H. HESSEL,
lid van het bestuur.
