Diefstal en vernieling in de Utrechtse wijk Zuilen

Bijna f 30.000,- schade bij bouw aan de Van Heukelomlaan

Wabo: Schande voor Utrecht!

Bewoners: moeten ze maar beter op hun spullen passen

(Van een onzer verslaggevers)

Wij bouwen door heel het land. Overal gebeurt wel eens wat, maar wat we hier meegemaakt hebben, is werkelijk verschrikkelijk. Een schande voor Utrecht! Dat zegt men bij de Wabo, de bouwonderneming die in Zuilen bijna klaar is met 183 huizen en ook op het Kanaleneiland grote projecten onder handen heeft. Hoofdopzichter van Loon zegt: De totale schade, door baldadigheid en vernielingen aan ons materiaal en de huizen aangebracht, beloopt wel vijfentwintig- zo geen dertigduizend gulden.

Dat is in enkele regels wat de bouwonderneming Wabo uit Gouda naar voren brengt. Wat zetten de bewoners van bijvoorbeeld de Van Heukelomlaan, waaraan een vernielde werktent van de Wabo staat, er tegenover? Een huisvader zei: het is een schande dat ze zo’n vernielde tent er laten staan. Een smerig gezicht. Een huismoeder merkte op: is dat nou zo erg? Hadden ze beter op een spullen moeten passen. Je kunt kinderen nu helemaal niet aan een touwtje vastleggen…

Ja, elke zaak heeft twee kanten. Zo zei eens een moeder, wier zoontje met een spijker krassen in de lak van een nieuwe auto trok, tegen de verbolgen eigenaar: moet je maar geen auto nemen, dan kan je zoiets niet gebeuren.

Zeker is dat dan opvattingen over wat mag en niet mag lijnrecht tegenover elkaar staan. Zo is het in Zuilen aan de Van Heukelomlaan ook.

Bij de Wabo heeft men een waslijst van ernstige klachten. De grote werktent, waarin een cirkelzaag heeft gestaan, waar men kozijnen en dergelijke onderdelen meniede, maar die vooral voor opslag werd gebruikt, toont nu alleen nog maar een geraamte, met op het dak plastic platen en van de rand af hangende flarden zeildoek. Alleen hieraan een schade van zeker achtduizend gulden.

Tentje snijden.

Wie zin had in een tentje, ging naar deze tientallen meters lange tent en sneed er met een mes het stuk van zijn keuze uit… Een opzichter, die een jongetje betrapte en hem het stuk  g e s t o l e n  zeildoek afnam, kreeg uit een raam aan de overkant plotseling stroom verwensingen te horen van de moeder van de knaap.

Er zijn bewoners die zeggen: Waarom die tent niet beter bewaakt? Het is hun eigen schuld. Maar als er dan ingegrepen wordt, is de eerste kreet: Kom niet aan m’n Jantje! Men heft er bij de Wabo de handen in wanhoop over omhoog…

De laatste weken is de diefstal en de vernieling naar een hoogtepunt gegaan. Het heeft er van weg dat men tracht de tent – die eerst in dienst is geweest om de bouw van de flats van de Van Heukelomlaan mede mogelijk te maken – weg te treiteren. De bewoners kunnen gerust zijn: de tent gaat, op zeer korte termijn, weg. Hoewel het werk nog niet helemaal klaar is en de bouwer het recht heeft de tent nog 51 dagen na de beëindiging van het werk te mogen laten staan. Als de bouwer kwaad wil tegenover de bewoners van de Van Heukelomlaan, dan kan hij de tent, althans wat er nog van over is, gemakkelijk tot eind augustus op zijn plaats laten.

Maar dat wil de Wabo niet. Hoofdopzichter Van Loon: er woont hier in de huizen geen schorremorrie. Ik neem aan dat de meesten van hen niets met de vernielingen te maken willen hebben – wie weet waar de werkelijke daders wonen – om van de brutale diefstallen maar te zwijgen (ze hebben uit een bij ons kantoor ingerichte kamer met modellen zelfs een geiser gesloopt!). Maar wel moet ik zeggen dat de vernielingen, nu de flats bewoond zijn voor huren die omstreeks de f 16,- tot f 20,- per week bedragen, sterk zijn toegenomen.

Van de grote werktent aan de Van Heukelomlaan in de Utrechtse wijk Zuilen is niet veel overgebleven. Kinderen spelen nu met de restanten van wat eens een geheel afgesloten tent is geweest.

Alleen kinderen?

De bewoners die hun mening gaven, deden alsof het onschuldige, spelende kinderen zijn geweest, die een en ander aanrichtten. De Wabo denkt er anders over. Zeker zijn er kinderen schuldig aan sommige vernielingen, zoals het stuksnijden van de grote werktent, het klimmen op het met plastic platen afgedekte dak van de tent, met als gevolg gebarsten platen, en het “spelen” met nieuwe deuren, die uit de tent werden gesleept naar een sloot om er op te varen…

Vandalisme

Maar hoe zit het met de vele schoorstenen, die moesten worden opengebroken in deze nieuwbouw, omdat ze volgestort waren met stenen? En wat te zeggen van de 87 ruiten, die nieuw moesten worden ingezet voor de oplevering, omdat ze stuk waren geslagen of gegooid? En wat te denken van de grote stukken die uit van tevoren klaargemaakt trappenelementen waren geslagen, zodat gehele trappen moesten worden vernieuwd? Waar bleven plastic leidingen en waar de bij dozijnen verdwenen kettinkjes van de wastafels? Hier drong men de huizen voor binnen, door ruiten kapot te trappen en sloten te forceren. Hier was vandalisme aan de orde geen onschuldig kinderspel.

De Wabo heeft er de buik van vol. Goed zo, zeggen sommige bewoners, moeten ze zo’n lelijke tent maar niet laten staan. En achter die tent, zo zeggen zij ook, ligt een greppel en daar zitten ratten. Onze kinderen werden er ziek van.

In het hoor en wederhoor merkt de Wabo dan weer op dat die afwateringsgreppel achter de tent normaal is. En een rat kan overal voorkomen, zeker op een bouwterrein met daarachter nog een open veld van de gemeente met een sloot. Maar, zo vragen de bouwers zich af, wat doen die kinderen op  o n s  terrein? Er zijn bewoners met een mooi rozenperk voor hun huis. Daar gebeurt niets. Laten ze zorgen dat de jeugd met de vingers ook van andermans eigendom afblijft.

Zijn wij zo gek?

Onze werktent was gaaf, een afgesloten geheel met een ingang. Hebben wij soms onze eigen tent in stukken gesneden? Zijn wij zo gek onze eigen ruiten in te gooien? Denkt u dat de Wabo eerst schoorstenen metselt, die dan vol stenen gooit om het “plezier” te hebben die nieuwe schoorstenen te moeten openbreken?

Wie het ook gedaan heeft, het is een schande voor Utrecht. De politie heeft er dikwijls achterheen gezeten. Ons eigen personeel ook. Maar hier is een misdadige brutaliteit getoond, die alle perken ver te buiten ging.

Dat is dus de ongezouten mening van de Wabo. Maar wellicht zijn er in de Van Heukelomlaan in de door de WaBo gebouwde flats mensen, die – in navolging van de moeder met het auto’s bekrassende zoontje – tot de Wabo zeggen: Had je hier maar niet moeten bouwen, dan kan je zoiets niet kunnen gebeuren. Waaruit dan de slotsom volgt dat ook hier de meningen over wat wel en niet mag mijlenver uiteenlopen…