Roetrijke zaterdag in noordelijk Utrecht
Vette laag bedekte straten en ruiten
(van een onzer verslaggevers)
Wie letterlijk en figuurlijk onder de rook van een staalfabriek woont, weet dat er wel eens ietwat roet neerdwarrelt. Maar zaterdagmiddag was het de Zuilenaren, die bij de Demka aan de Amsterdamsestraatweg te Utrecht wonen, al te bar: een schoorsteen van deze fabriek gooide er zoveel roet uit, dat de omgeving bedekt werd onder een millimeters dikke laag vet roet.
De huisvrouwen, die dachten er knap bij te zitten voor de zondag, keken deerlijk op hun neus. Maar met bezems en sponzen begonnen zij onmiddellijk het zwart op straat en vensterruit te verwijderen. Tegen zes uur was het leed zo goed als geleden, in deze wijk, waar velen met zwarte vegen op het gezicht rondliepen…
Maar bij wijze van laatste zwarte ademtocht braakte de schoorsteen, net toen alles weer schoon was, nog een dikke roetgolf uit, die met een bijna als angstgehuil klinkende kreet werd begroet. “We kunnen weer opnieuw beginnen”, jammerde men, maar gelukkig viel het nogal mee. Zoiets hebben we nog nooit gehad, zei een der gedupeerde huisvrouwen, mevrouw G. van Montfoort, Wethouder D.M. Plompstraat 7. Ze zijn zeker de pijp aan het schoonmaken…
Wat verderop legde mevrouw Mols van Amsterdamsestraatweg 695 bis de laatste hand aan de strijd tegen het roet. Een pikzwarte hand liet zij zien. Ik ging met deze hand even langs de leuning van de buitentrap, zo verklaarde zij.
Het was al roet, wat de Zuilenaren in deze omgeving bezig hield. En wat zegt de Demka er zelf van?
Een ongelukkige samenloop van omstandigheden, aldus deelde men desgevraagd mee. Door het ontbreken van trek in de schoorsteen, die moest worden opgewarmd, verzamelde al het roet zich in het rookkanaal totdat dit vol zat. Toen barstte het roet er uit en het regenachtige weer sloeg alles neer.
Zodra men het bemerkte, werd ingegrepen. De zaak is grondig onderzocht, aldus zei men bij de Demka, en er zijn thans maatregelen genomen om herhaling te voorkomen.
Wat zich zaterdagmiddag voordeed is voor het laatst geweest, want, zo zei men nadrukkelijk, het kan niet meer.
De Wethouder D.M. Plompstraat en omgeving te Utrecht werden zaterdagmiddag met bezemen gekeerd om de vette roetlaag te verwijderen, die uit een schoorsteen van de nabij gelegen staalfabriek neergedwarreld was.
