Nu de nieuwbouw van Geuzenveste en Van der Marckhof er alweer een tijd staat is bijna iedereen alweer vergeten hoe dit gebied er vroeger uitzag. En waarom zijn die woningen eigenlijk gesloopt?
De situatietekening op een (beperkt) renovatieplan uit 1985. Minder dan 25 jaar na deze renovatie zouden de woningen alsnog gesloopt worden. Het deel van de Nicolaas Ruychaverstraat tussen blok 2 en 3 bestaat niet meer. Bij de nieuwbouw is dit één groter bouwblok geworden. Zo kon het parkeren worden ondergebracht op het binnenterrein.
reparatiewerkzaamheden aan de balkons van de woningen aan de Blois van Treslongstraat in de jaren 50.
De woningen in het gebied waren eigendom van de gemeente Utrecht, die rond 1914 begon met de bouw van eigen sociale huurwoningen. Die waren bedoeld als vangnet voor de mensen die bij de woningbouwverenigingen niet door de ballotage kwamen. Het waren dus de armste woningzoekenden die in deze huizen terecht kwamen. De oorspronkelijke woningen rond het Blois van Treslongplein zijn tussen 1920-1930 gebouwd. Als voorbeeld bekijken we hier drie bouwblokken, waarvan het linkerblok inmiddels vervangen is door woningen van Geuzenveste aan de Van Hoornkade. De rechter twee blokken zijn vervangen door de nieuwbouw Van der Marckhof.
Plattegrond van de bestaande toestand bij een van de meest voorkomende woningtypen. De keuken is 1,44m breed, het toilet meet 0,8×0,8m. Een badkamer ontbreekt. De slaapkamers meten minder dan 10m2.
Als je de basisplattegrond en de kwaliteit van de douche en toilet na renovatie bekijkt valt goed te begrijpen dat minder dan 25 jaar na de renovatie alsnog tot sloop besloten werd.
Bij de renovatie werd een douche gebouwd in de schuine kast achter de trap. Nauwelijks ruimte om om te kleden, vrijwel niet schoon te maken.
Het toilet voor en na renovatie. De toiletruimte werd vergroot door deze wat verder onder de trap te schuiven. Daardoor werd de kelderkast met elektriciteits- en gasmeter alleen nog voor zeer lenige personen bereikbaar.
Aan de zuidzijde van de Blois van Treslongstraat waren hofjes gebouwd (rechts), waarvan de achterkant tot vlakbij de woningen aan de Marnixlaan (links) kwam. De binnenterreinen waren totaal verrommeld.
