De ‘Gele Scholen’ waren een begrip in Zuilen. De bijnaam komt voort uit de gele verblendsteen die gebruikt werd, een tot dan weinig gebruikte steensoort. We lezen hierover in het Utrechts Nieuwsblad van 30 januari 1953:
Scholen Pr. Margrietstraat naderen de voltooiing
De Openbare Lagere School nummer zes en de Chr. School nummer drie, die beide zijn opgetrokken aan de Prinses Margrietstraat te Zuilen, naderen de voltooiing. De inrichting van de beide scholen, gebouwd naar een ontwerp van de gemeente-architect W.C. van Hoorn en opgetrokken door de fa. Stolker te Zuilen, wijkt in sterke mate af van de reeds in de gemeente gevestigde scholen, terwijl de kosten niet hoger zijn geworden.
De openbare school bevat een grote hal, die dienst kan doen als aula, gymnastieklokaal en bovendien zeer geschikt is voor het houden van Ouderavonden enz. Er bevindt zich een toneel en galerijen, welke zijn afgezet met een fraai hekwerk. De school bevat zes fraaie leslokalen, elke plaats biedend aan 48 leerlingen, drie boven en drie beneden.
Er wordt bij elke school een betegelde speelplaats aangebracht van 600 vierk. meter, terwijl tussen de beide scholen een speelweide wordt aangelegd van 50 vierk. meter. De beide scholen, die een bijzondere aanwinst genoemd moeten worden, zullen waarschijnlijk eind Februari gelijktijdig in gebruik worden genomen. Voorbereidingen worden thans getroffen voor de bouw van een Nederlands Hervormde Gemeenteschool, terwijl de school aan de Prinses Beatrixlaan met drie leslokalen zal worden uitgebreid.
Ook de Chr. U.L.O.-school op het voormalige Herculesveld zal worden vergroot. Op het terrein van voorziening in schoolbehoefte is er dus wel grote activiteit in Zuilen. De foto geeft een beeld van een der in aanbouw zijnde schoolgebouwen.
Bij het krantenartikel staat een andere foto. Déze foto is beduidend beter van kwaliteit en komt uit de collectie van de gemeente-architect W.C. van Hoorn, die deze ‘gele scholen’ ontwierp.
