Over de ingebruikname van het Pastoor Schiltehuis.

Het Pastoor Schiltehuis, gebouwd met een grote financiele bijdrage uit de erfenis van pastoor Schilte voorzag in een grote behoefte. Werd tot in de laatste jaren (Het Pastoor Schiltehuis brandde in 1979 af) als ‘poptempel’ intensief gebruikt. Golden Earrings, Films, kindermissen, vergaderingen, heel Zuilen gebruikte het Pastoor Schiltehuis. Over de ingebruikneming schreef het Utrechts Nieuwsblad op 18 juli 1935

 

Inzegening van Pastoor Schilte Huis

——–

Bij de officieele ingebruikneming was de burgemeester van Zuilen, de heer O. Norbruis aanwezig.

ZUILEN, 17 Juli. – onder zeer groote belangstelling is gisteravond het Pastoor Schilte Huis, gelegen achter de St.-Ludgeruskerk aan de St.-Willibrordusstraat, waarvan wij vorige week een beschrijving gaven, ingezegend en in gebruik genomen.

Onder de aanwezigen merkten wij op de Hoog Eerw. heeren deken Th.J.M. Knuvelder, plebaan J.B.A. Batenburg en mgr. J.G. v. Schaik; de Zeereerw. heeren J.W. v. Albach, pastoor St.-Ludgeruskerk, Th. Ariëns, pastoor St.-Salvator, S. de Bruin, oud-kapelaan der parochie, thans pastoor te Ommen, Teo Sinnige, w.n. pastoor St.-Nicolaaskerk, de Weleerw. heeren kapelaans F. Léfèrbure, D. van Dijk, J.G.A. Geelen, benevens prof. dr. Gerlach Rooijen O.F.M. en tal van eerw. zusters en onderwijzend personeel.

Verder de burgemeester van Zuilen, de heer O. Norbruis, vergezeld van den gem.-secretaris de heer v.d. Weerd, de wethouders J.J.J. Buys, N. Zachte en J. Vlaming; de leden van den raad, de heeren Aerts, Kuiper, van Munster, Hesse, K. Kievit, de gem. architect A.G. van Vliet, de leden van het kerkbestuur de heeren L.H. Roseman, W.P.H. van Hees, E. van Rossum, Chr.J.C.A. van Eijck, tal van deputaties van vereenigingen en tal van belangstellenden.

De zaal was voorin smaakvol versierd, terwijl op het tooneel had plaats genomen de K.J.C. Fanfare[1], onder leiding van den heer M. de Beer, welke het geheel met enkele nummers opluisterde.

Nadat door den Hoog Eerw. heer deken Th.J.M. Knuvelder de kerkelijke inzegening van het gebouw was verricht, nam zijne hoogeerw. het woord, die het zich een groot voorrecht achtte dit gebouw, het Pastoor Schiltehuis, te hebben mogen inzegenen. Spreker huldigt de nagedachtenis van pastoor Schilte, herinnerend aan het vele werk, dat door hem werd verricht, waarvan men hier de belooning ziet. Zijn hoogeerw. wijst op het doel, waartoe het gebouw is gesticht: de vorming van de jeugd en de ontwikkeling der parochianen, en de hoop wordt daarbij uitgesproken, dat de tegenwoordige parochieherder, pastoor Albach, nog vele jaren met dit huis moge meeleven.

Na de aanwezigen te hebben welkom geheeten, wijst spr. er op, dat deze officieele opening een bijzondere betekenis krijgt door de aanwezigheid van de burgelijke autoriteiten. Dit parochiehuis is bedoeld als een huis van katholiek parochieel leven, maar ook als huis van opvoeding tot maatschappelijke deugden, het wil beteekenen een zoo sterk mogelijke eenheid, niet geïsoleerd, maar die door samenwerking vruchtbaar wil zijn en strekken tot bloei van de gemeente.

Pastoor v. Albach richt zich dan speciaal tot den burgemeester, hem toewenschend en zegenrijke werkkring bij algemeen eerlijke samenwerking.

Komende tot de nagedachtenis van pastoor Gerardus Bernardus Wilhelmus Schilte, 16 April 1933 overleden, worden in gevoelvolle woorden zijn verdiensten geschetst en samengevat in deze enkele woorden: Hij was goed, hij kon té goed zijn. Wat hij niet meer kon doen bij zijn leven, dat heeft hij gedaan toen hij heenging, door het legateeren van een zoo belangrijk fonds, dat de bouw van dit huis mogelijk werd gemaakt. En zoo werd hij na zijn dood de stichter van dit Pastoor Schiltehuis, onder bescherming van zijn patroon Gerardus Majella, dat tot in lengte van dagen ook voor het nageslacht den naam zal eeren van den eersten weldoener en pastoor der parochie.

Bijzonder welkom werden daarna nog geheeten de architect W. te Riele, de heer Starmans, die met deskundig advies herhaaldelijk ter zijde heeft gestaan, de aannemers, de heeren Ter Braake en Holweg, de opzichter, de heer van Dijk, de onderaannemers, de exploitatie-commissie enz.

Tot slot wekte de eerw. spreker in een persoonlijk woord op tot hechte eenheid, tot bezorgdheid om te bewaren de eenheid van den geest door de band van liefde.

Rede van den burgemeester.

———————————

Burgemeester O. Norbruis, daarna het woord verkrijgende, wijst er op, dat zijn verhuizing naar deze gemeente, die juist vandaag heeft plaats gehad, hem niet in staat stelde zich voor te bereiden voor een toespraak. Toch wilde hij gaarne getuigen, dat hij de stichting van dit gebouw van groot belang acht voor de geheele gemeente. De jeugdontwikkeling toch ligt ook op het terrein der gemeente, en de aanwezigheid van de heeren wethouders en raadsleden is wel het bewijs, dat men deze meening deelt. Spreker wijst op de zeer bijzondere omstandigheden, waarin de parochianen van St.-Ludgerus verkeeren, en hoopt, dat men mede door dit werk zal bereiken de meerdere eer van God.

Tenslotte werd nog het woord gevoerd door de heeren C.A. van Putten, namens de exploitatie-commissie, en door den heer v.d. Boogaard, namens St.-Joseph.

De genoodigden maakten daarna een rondleiding door het gebouw. Zaterdag 20 Juli van 4 – 6 uur en Zondag 21 Juli van half 12 tot half 2 is het gebouw gratis te bezichtigen. Zondag 21 Juli, ’s avonds 8 uur, officieele openingsvoorstelling door het Cabaret Ensemble Hafmann.

Schiltehuis

 

[1] Katholiek Jeugd Centrale

Ontvoering in Zuilen.

Een ontvoering. Dat verwacht je niet, maar het gebeurde toch. Gelukkig waren twee meisjes zo alert dat de onvoering voorkomen werd. allemaal te lezen in het Utrechts Nieuwsblad van 17 juli 1961

Opschudding in Zuilen

Kleuter uit huis weggehaald

Twee meisjes beletten ontvoering

(Van een onzer verslaggevers)

Ontvoering

Nelly Bosma (rechts) en Tineke Langendijk wisten de bus waar Ciska in zat tegen te houden.

De vijftienjarige Nelly Bosma en de veertienjarige Tineke Langendijk uit de Jodocus van Lodesteinstraat in Utrecht-noord hebben vanmorgen kans gezien een bus van het Gevu tegen te honden. In die bus zaten drie volwassenen met een driejarig meisje, dat even tevoren op brutale wijze uit het huis van haar pleegouders was weggehaald.

Er was nogal wat consternatie in deze rustige Zuilense straat, vanmiddag tegen een uur of een. Nelly en Tineke hadden gezien hoe twee vrouwen en een man het huis van hun buren binnengingen, na aangebeld te hebben. De hoofdbewoonster van het huis werd ruw op zij geduwd. De vrouwen en de man liepen rechtdoor naar de achtertuin en grepen de driejarige Ciska. Met het schreeuwende kind verdwenen zij in de richting van de bushalte van lijn 3 bij de Hubert Duyfhuysstraat op de Amsterdamsestraatweg.

De chauffeur van de Gevu-bus, aan wie aanvankelijk niet duidelijk was waarom die twee meisjes toch dat kind uit de bus wilden hebben, wist eerst niet wat te doen. Uiteindelijk sloot hij de deuren en wachtte de politie af. Ciska en de man, alsmede de twee vrouwen moesten mee naar ’t politiebureau. Daar zijn zij verhoord. Het kind is vandaag aan de pleegouders teruggegeven. De kinderpolitie onderzoekt of men de vrouwen en de man zal gaan vervolgen.

 

De E.H.B.O. kon/kan wel wat nieuwe leden gebruiken

Onlangs werd een plan gelanceerd voor E.H.B.O.-opleiding op basisscholen. Niet iedereen kan even goed tegen bloed, maar een goed werkende e.h.b.o.-organisatie is van levensbelang! De redactie van het Utrechts Nieuwsblad gaf ook blijk van waardering en plaatste dit artikel in de uitgave van 16 juli 1948:

Botsing tussen fietsers

EHBO in actie

Op de Amsterdamsestraatweg, hoek Sweder van Zuylenweg, had gisteravond een botsing plaats tussen twee wielrijders. Het geval liet zich ernstig aanzien, want beide bleven op straat liggen. Natuurlijk was terstond veel publiek aanwezig. Twee leden van de EHBO onderzochten de gewonden en constateerden bij de een beenbreuk en verschillende kneuzingen bij de ander een gebroken arm. Terstond was meerdere hulp uit de EHBO-post aanwezig. De gewonden werden geholpen en naar genoemde post vervoerd. Uit het talrijke publiek gingen verwonderde stemmen op, dat niet terstond een geneesheer was gewaarschuwd. Dit was echter niet nodig, want het betrof hier slechts een propaganda voor de EHBO. De botsing was een gefantaseerde, evenals de hulpverlening, en bedoelde de aandacht te vestigen op de collecte voor de EHBO, die Zaterdag in Zuilen wordt gehouden.e.h.b.o.

Nog meer e.h.b.o.-oefening in Zuilen. Langs de Julianaparklaan staan in 1948 honderden belangstellenden te kijken naar de verrichtingen van de e.h.b.o. die oefenen op de te nemen maatregelen in geval van een grote treinramp (op de spoordijk Utrecht-Amsterdam, daarop stond ook de fotograaf).

Een Zuilense Dag, mooi: iedereen de vlag uit…

Na ruim 35 jaar sparen van de Zuilense geschiedenis groeit nog steeds mijn gevoel van trots op Zuilen. Ben dan ook een groot voorstander van de herinvoering van een ‘Zuilense Dag’. Allemaal de vlag uit! (voor € 15 te koop in het Museum van Zuilen!)

Het Utrechts Nieuwsblad schreef op 15 juli 1957 over de succesvolle versie van 1957:

De Zuilense dag is bijzonder geslaagd

De gymnastiekver. Sport Vereent liep met een grote groep gymnasten mee in de optocht, die zaterdagmiddag ter gelegenheid van de Zuilense dag werd gehouden.

 

Voortreffelijke gymnastiekdemonstraties

(Van een onzer verslaggevers )

De Zuilense dag behoort weer tot het verleden. De stichting Zuilen te Utrecht, die dit evenement zaterdag heeft georganiseerd, heeft eer van haar werk gehad. Dank zij dit succes mag aangenomen worden dat de Zuilense dag ieder jaar terug zal keren.

De feestdag begon met de voetbalwedstrijden voor schoolelftallen. Met veel strijdlust hebben de jongens hun partijtje gespeeld. De ulo Koningin Wilhelmina kwam als nummer 1 uit de bus bij de grotere knapen. Bij de lagere scholen ging St.-Jacobus net als vorig jaar weer met de wisselbeker strijken.

In de middag werd een optocht gehouden, die hoofdzakelijk bestond uit twee grote groepen van de gymnastiekverenigingen Sport Vereent en Sportief, met zwaaiende vlaggen en in kleurige kleding. Voor de muziek zorgden de harmonie Forssando en de drumband Oranje Garde. De eerste prijs voor de grote groepen was voor Sportief, de prijs voor de kleine groepen viel ten deel aan Mariëndaal en een aardig bruidspaartje kreeg de prijs voor persoonlijke groepen.

Op de speelweide van het Julianapark gaven de gymnastiekverenigingen Sportief en Sport Vereent voortreffelijke sportdemonstraties. De heren werkten vooral op de lange mat; de dames toonden brug- en ringwerk.

Onder de toeschouwers zagen wij ook locoburgemeester H. Ploeg jr.

Tot slot van deze geslaagde dag werd op het schoolplein van de prinses Beatrixschool ’s avonds een openluchtbal gegeven, waarvoor vooral van de zijde van de jongeren veel belangstelling was.

Sport Vereent

Klimaatveranderingen? Hevige regenval in Zuilen (in 1955)

Hevige regenval door klimaatveranderingen. Maar ook al meer dan een halve eeuw geleden kon de regel met de bekende bakken uit de lucht komen. Dat blijkt uit dit artikel uit het Utrechts Nieuwsblad van 14 juli 1955:

Tuindorp en Zuilen overspoeld door regen

Bewoners namen het humoristisch op

… Niet voor iedereen was dit „buitje” zo welkom als voor de jeugd. Sommige erkers o.a. in de Regentesselaan bleken niet bestand tegen zoveel water. Zo zagen de bewoners plotseling een zondvloed binnenstromen die met geen emmer en teilen meer te keren was. Op andere plaatsen spoelden borders leeg en dreven rotstuintjes weg. In de Edisonstraat en de Prins Bernhardlaan in het voormalige Zuilen plasten de kinderen ook rond in badpak door de ondergelopen straat. De gemeentereiniging moest er aan te pas komen om putten die het water niet verzwelgen konden, leeg te zuigen. In de polder bij Oud-Zuilen sloeg de bliksem in een schuur. Toen de Utrechtse brandweer arriveerde had de plaatselijke brandweer het vuur reeds geblust.

De U.L.O.-school, de Julianaschool in Zuilen aan de Prinses Irenelaan is volkomen ondergelopen tijdens het noodweer. ’s Avonds heeft men de school moeten leegpompen. De tuinen achter de Edisonstraat hebben ernstige schade geleden. Men liet in deze tuinen  l e v e n d e  eendjes zwemmen.

Julianaschool

… De U.L.O.-school, de Julianaschool in Zuilen aan de Prinses Irenelaan …

Over vijftig jaar oude fuchsia van de heer Van Londen…

Uw museumdirecteur kan zich niet beroepen op groene vingers. Maar dat geldt niet voor iedereen uit Zuilen. Dit bericht over de 50-jarige fuchsia van de heer C.P. van Londen plaatste de redactie van het Utrechts Nieuwsblad  op13 juli 1966:

VIJFTIG JAAR oud is de fuchsia van de heer C.P. van Londen, Swammerdamstraat 56 in Utrecht. Een bijzondere plant met een bijzondere geschiedenis. Want het oorspronkelijke Amsterdamse stekje zou weggegooid worden. De schoonvader van de heer Van Londen nam het mee; hij ging verhuizen naar Utrecht en plantjes voor de voortuin waren welkom. De plant is een blijvertje geworden. Ieder najaar haalt de heer Van Londen hem uit de tuin. De overwintering vindt plaats in een zolderkamertje. Verzorging: af en toe een druppeltje water. In april lijkt het een dood stuk hout. Maar ieder jaar bloeit de oude fuchsia weer op, ontelbare rood-rose bloemen.

Fuchsia

En… hoe gaat het nu met deze emigranten uit Zuilen?

Emigranten: al eerder plaatsten we een knipsel over een familie die gaat emigreren. Ook uit Zuilen vertrokken veel inwoners, vaak vanwege de grote woningnood, soms met het idee: ‘Het wordt ons hier te vol’. Het Utrechts Nieuwsblad van 12 juli 1963 doet verslag van ‘wéér’ een emigrantenfamilie.

Jonge harten kloppen vol verwachting

In de woning van zijn ouders vertelt de 18-jarige kok J.H. de Lange (Minister Talmastraat 118 I, Zuilen) hoe de woningnood er de oorzaak van is dat hij gaat emigreren. Zijn vrouw, de 17-jarige P.E.M. de Lange-Midden vindt het prettig. Daar ligt tenminste toekomst voor ons, zegt zij hoopvol.

Haar broer woont al enkele jaren in Australië, in Sidney, en heeft het er best naar zijn zin. Hij is er tandtechniker. Hij wacht ons in Australië op, vertelt de heer De Lange en wij zullen zo lang op kamers naast hem wonen.

EEN BAAN? O, die ligt misschien al voor mij klaar. Mijn zwager schreef zo iets …

Mevrouw M. de Lange-Beringen, de moeder van de emigrant bij wie hij inwoont, wijst erop dat haar zoon en schoondochter wel een van de jongste echtparen vormen die gaan emigreren. Ik geef hun groot gelijk, zegt ze, al zal het moeilijk vallen hen zien te vertrekken en (vooral) de kleine voorlopig niet meer te zien.

Zaterdagavond vaart het Italiaans schip de Aurelia uit Rotterdam weg, koers zettend naar Australië. Vijf weken lang duurt de tocht. Dat is voor ons nog een prettige vakantie, zegt de jonge kok. Kijkend naar de baby in de box: Die zal wel gauw Engels spreken. Straks moeten wij het nog van hem leren. Lachend: Maar wij hebben privéles in Engels gehad, dus het zal wel meevallen.

Emigranten

NU KNABBELT hij in zijn box aan een koekje, morgen dobbert hij op een groot schip naar Australië. De 16 maanden oude Eddie de Lange is zich nergens van de grote zeereis bewust. Zijn ouders daarentegen maar al te goed.

Over het eerste concert van het Zuilens Fanfare Corps

Het Zuilens Fanfare Corps bestaat al ruim 100 jaar! Over de resultaten van het eerste concert dat het corps gaf lezen we in het Utrechts Nieuwsblad van 16 juli 1901:

ZUILEN, 11 Juli. Gisterenavond had alhier het eerste concert plaats van het “Zuilensche fanfarecorps” onder leiding van haren directeur de heer F.J. Odijk.

In aanmerking genomen de korte tijd van bestaan (de vereeniging werd opgericht in Februari l.l.) moeten wij volmondig erkennen dat het ver onze verwachting overtrof.

Na het tweede nummer van het programma nam de burgemeester, de heer C. Plomp, het woord en bracht hulde aan den ijverigen directeur die in zoo’n korten tijd zooveel goeds tot stand bracht.

De heer J. Plomp bracht, na afloop van het programma namens de geheele burgerij van Zuilen zijn welgemeende dank en uitte den wensch dat èn corps èn directeur steeds één zouden blijven en in de toekomst aan de Zuilenaars nog vele genoeglijke avonden zouden verschaffen.

Corps

Dit zijn zo’n beetje de mannen van het eerste uur, leden van het Zuilens Fanfare Corps. Vijftien man sterk hebben ze de basis voor een eeuwfeest gelegd. Voorwaar een prestatie die er zijn mag.

Afscheid van het hoofd der Prinses Beatrixschool

In Zuilen waren twee heren, broers,  Van der Wilt actief als schoolhoofd. J.C. van der Wilt was van de (M)ULO, en A.G. van der Wilt ontfermde zich over de leerlingen van de Prinses Beatrixschool (de school die begon als Openbare Lagere School 4). Over het afscheid van A.G. van der Wilt plaatste de redactie van het Utrechts Nieuwsblad op 10 juli 1964 het volgende artikel:

Schoolhoofd v.d. Wilt nam afscheid

Beatrixschool

 Vele waarderende woorden en geschenken

(Van een onzer verslaggeefsters)

De heer G.A. van der Wilt, hoofd van de Beatrixschool voor openbaar lager onderwijs aan de Beatrixlaan te Utrecht (Zuilen), hield donderdagavond in de school een afscheidsreceptie. Het schoolhoofd, dat 46 jaar bij het onderwijs geweest is, verlaat de school wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Wethouder A.P.G. van Koningsbruggen, die wethouder H. van der Vlist verving, sprak namens het gemeentebestuur de scheidende leerkracht toe. Een oerdegelijke onderwijsman noemde hij hem. Hij maakte hem drie complimenten en wel om zijn wijze van optreden, waardoor hij bij zijn strengheid altijd weer de liefde van de kinderen vond. Ook de verhouding met de onderwijzers was altijd goed, hij beschouwde ze als medewerkers. Tenslotte bestond er altijd een goede verstandhouding met het oudercomité. Namens dat comité bood de voorzitter, de heer C.F. de Wilde, een kostbaar filmprojectieapparaat aan, dat maandag aan de nieuwe hoofdonderwijzer zal worden overgedragen. Van de leerlingen ontving de scheidende hoofdonderwijzer veldkijker.