In Zuilen waren twee heren, broers, Van der Wilt actief als schoolhoofd. J.C. van der Wilt was van de (M)ULO, en A.G. van der Wilt ontfermde zich over de leerlingen van de Prinses Beatrixschool (de school die begon als Openbare Lagere School 4). Over het afscheid van A.G. van der Wilt plaatste de redactie van het Utrechts Nieuwsblad op 10 juli 1964 het volgende artikel:
Schoolhoofd v.d. Wilt nam afscheid
Vele waarderende woorden en geschenken
(Van een onzer verslaggeefsters)
De heer G.A. van der Wilt, hoofd van de Beatrixschool voor openbaar lager onderwijs aan de Beatrixlaan te Utrecht (Zuilen), hield donderdagavond in de school een afscheidsreceptie. Het schoolhoofd, dat 46 jaar bij het onderwijs geweest is, verlaat de school wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Wethouder A.P.G. van Koningsbruggen, die wethouder H. van der Vlist verving, sprak namens het gemeentebestuur de scheidende leerkracht toe. Een oerdegelijke onderwijsman noemde hij hem. Hij maakte hem drie complimenten en wel om zijn wijze van optreden, waardoor hij bij zijn strengheid altijd weer de liefde van de kinderen vond. Ook de verhouding met de onderwijzers was altijd goed, hij beschouwde ze als medewerkers. Tenslotte bestond er altijd een goede verstandhouding met het oudercomité. Namens dat comité bood de voorzitter, de heer C.F. de Wilde, een kostbaar filmprojectieapparaat aan, dat maandag aan de nieuwe hoofdonderwijzer zal worden overgedragen. Van de leerlingen ontving de scheidende hoofdonderwijzer veldkijker.
Gedurende het schooljaar 1961-1962 heb ik les genoten van G.A. van der Wilt . Dat was destijds in de 6e klas ; het laatste jaar van de lagere school.
Al die tijd zat ik helemaal voorin tegen de lessenaar van de meester.
De meester rookt in de klas , zoals toentertijd gebruikelijk, in mijn ogen heerlijke sigaren . Ik nam mij voor om later ook van die geurige sigaren te gaan roken .
Zo begon ik al op 17-jarige leeftijd met het roken van sigaren, beetje ouwelijk misschien, maar dat interesseerde me geen biet . En tot op de dag van vandaag geniet ik bij tijd en wijle van een heerlijke sigaar; bij voorkeur vanuit de partytent, want je wilt die rook NIET in huis . Met dank aan ome Gerrit .