Boeken Deel 5 – WERKSPOOR – METRO

Door de grote ervaring met elektrische treinstellen is er door het constructiebureau een licht rijtuig ontworpen met een draaistelontwerp, waarbij enkele ervaringen van de door Allan ontworpen draaistellen voor het dieselelektrische materieel van plan X (de beroemde ‘blauwe engelen’) voor de NS konden worden verwerkt. Dit was mogelijk omdat Ir. W. de Steur, die als bekwaam constructeur bij Allan had gewerkt, door het faillissement van Allan bij Werkspoor in dienst getreden was op het constructiebureau.

De bakken zijn van een lichte constructie van St. 37, waarbij gezette profielen zijn toegepast. Ter besparing van gewicht zijn een aantal delen in gewapend polyester uitgevoerd, zoals schuifdeuren, raamlijsten, verwarmingskanalen, zittingen en ruggen van banken, afdekkappen boven deuren en ramen en de complete bestuurderstafels.

De draaistellen zijn van een lichte constructie met binnenliggend frame, holle wielassen en een primaire vering met chevronveren, terwijl de secundaire vering plaatsvindt door middel van torsiestaafvering, gecombineerd met schroefveren. Om goede rij-eigenschappen te verkrijgen is – in navolging van de praktijk bij de draaistellen voor het elektrische materieel van plan F en T.T. voor de NS – rotatieafremming toegepast. Het gewicht van de drie draaistellen tezamen bedraagt slechts 16,4 ton, dat is ongeveer 40% van het ledige rijtuiggewicht. Bij andere metrorijtuigen is het draaistelgewicht vaak ongeveer 50% van het ledige rijtuiggewicht. Om het transport van het eerste metrorijtuig van Werkspoor – Utrecht naar Rotterdam zo geruisloos mogelijk en zonder teveel ‘nieuwsgierige kijkers’ te laten verlopen, werd door de RET besloten dat ’s nachts te doen plaats vinden onder het mom van ‘je weet nooit wat er onderweg kan gebeuren’.