Amsterdamsestraatweg 1

Het Museum van Zuilen beschrijft aan de hand van de gemeentegids uit 1938-’39 de Amsterdamsestraatweg vanaf de grens met de gemeente Utrecht tot aan de grens met Maarssen in vijf delen. We lopen eerst langs de oneven zijde naar het laatste pand aan deze kant van de Amsterdamsestraatweg vóór de grens met Maarssen, keren dan om en gaan aan de overzijde terug naar Utrecht. Dit is deel 1. (Deel 2 start bij de Sweder van Zuylenweg, deel 3 bij de De Lessepsstraat, deel 4 bij de Muyskenweg aan de even zijde en deel 5 vindt u bij de Julianaparklaan.)

De Amsterdamsestraatweg is een onderdeel van de Route Impériale II, de weg van Parijs naar Amsterdam, aangelegd in 1813 in opdracht van Napoleon Bonaparte.

Napoleon Bonaparte in zijn jonge jaren.

De eerste winkel op Zuilens grondgebied was slagerij Rijksen, zijn buurman was L. Hubert die handelde in radio’s en elektra. Het volgende pand was van E. van Rossum, die hier het Zuilense warenhuis ‘Evora’ had.

Op nummer 409 kwamen we bij de winkel van Simon de Wit: ‘Handel in Koloniale Waren’. De buurman was Maison Royal, gespecialiseerd in luxe en huishoudelijke artikelen. In deze panden kwam de heer Den Hertog, met de naam ‘Het Banierhuis’ en een slagzin die men in heel Zuilen kende: ‘Betaal het in zes keer, bij het Banierhuis kost het geen cent méér!’

Op nummer 419 zat kruidenier M.M.G. Roeleveld, precies op de hoek van de Marnixlaan. In deze kruidenierswinkel ging later Elberse de scepter zwaaien. Deze kruising met de Amsterdamsestraatweg stelde in 1938 nog maar weinig voor. Dat kwam omdat de in het verlengde van de Marnixlaan gelegen brug over de Vecht er nog niet was en de Josephlaan ‘doodliep’. – Er werd midden op de Josephlaan jaarlijks een kermis gehouden!

Op de hoek aan de overkant van de Marnixlaan werden manufacturen verkocht door Jaco. Later kwam hier de winkel van P. de Jong. Hij adverteerde met een mooie reclamekreet: ‘Loop niet direct naar de stad, daar heeft al menigeen spijt van gehad.’

Na een paar woningen kwamen we bij het Woningbureau van de heer G. van Eijk. Hij heeft heel wat inwoners van Zuilen aan een woning geholpen. De volgende winkel zat in een wat naar voren springend pand: een handel in fruit en chocolaterieën van H.H.J. Steeman. Speciaal adres voor ‘fruit primeurs, bonbons, luxe doozen en fijn banket, maar ook voor wijn, limonade en bier’. Hij werd al kort na de oorlog opgevolgd door de heer L.A. den Hartog. De heer Den Hartog verkoopt dezelfde producten.

Van de winkel op nummer 437 vinden we in 1950 een advertentie in het Zuilens Nieuwsblad die werd geplaatst door de heer R.J. van de Pal: ‘Onder rijkstoezicht gediplomeerd schoenmaker’. Op de hoek met de Cornelis Mertenssstraat heeft H. van de Hoef (brood en banket) onderdak gevonden. De heer W.E. Luchtenborg volgt hem op en runt in deze winkel een verkooppunt van broodfabriek de ‘Korenschoof’. Later kwam in dit pand een van de eerste ‘automatieken’ (snackbars) van Zuilen.

Aan de overkant vonden we de Nederlands-hervormde Oranjekerk. Deze werd gesloopt, maar de toren heeft men laten staan. Naast de Oranjekerk kwam A. Weenink gebruik maken van het pand. Hij had een elektrotechnisch bureau. Zijn opvolger werd Metz, een winkel met verlichtingsartikelen.

De Nederlands-hervormde Oranjekerk in de jaren dertig van de vorige eeuw.

De buurman van Metz was Van der Hoef. Hij verkocht brood en werd opgevolgd door Boonzaaijer. Daarna kwam Nico Odijk in dit perceel, dat uitgroeide tot een Zuilens begrip voor horloges en klokken. Dan volgt een flink stuk woningbouw.

Op de hoek Hubert Duyfhuysstraat kwam H. den Dekker & Co haarden en kachels verkopen, nadat zijn voorganger (kruidenier Oude Wansink) verhuisde naar de Sweder van Zuylenweg. Op nummer 509 was de winkel in tabak en sigaren van de heer J.X. Noz. In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw werd dit hét Utrechtse verkooppunt voor tickets voor concerten.

Als we overgestoken zijn, kwamen/komen we het autoverhuurbedrijf van de heer Meijers tegen. Dit bedrijf is vanaf 1 september 1928 zonder onderbreking op deze plek gevestigd. We belandden op nummer 531 bij de winkel van C. Kop ‘in Comestibles’, die in 1948 zijn winkel verkocht aan Ben Moors, toen werd het chocolaterie ‘BeMo’, beroemd om zijn fraaie Paaseieren.

Op nummer 533 werden tabakswaren verkocht door de heer Heibloem, later opgevolgd door De Bree. Op nummer 535 zat kapsalon Jansen-Joosten. Algemene Verkoop Organisatie ‘Elinkwijk’ zat in 1938 nog in het pand vlak voor De Gruyter. U kon bij deze winkelier terecht voor Magneet-rijwielen ‘met verzwaard achterwiel’.

Dan kwamen we bij het laatste pand in deze beschrijving, hier zat de winkel van P. de Gruyter, met de beroemde reclamezin ‘Én betere waar, én 10%, alleen de Gruyter’. Samen met de in Nederland ongeveer bekendste reclame voor ‘Het snoepje van de week’ was de succesformule compleet.

Het pand van P. de Gruyter & Zn op de hoek bij de Sweder van Zuylenweg. Men verkocht uitsluitend ‘eigen merk’-producten. De fietsenwinkel rechts werd later schoenenwinkel ‘Het Panterhuis’.

Meer weten over de Amsterdamsestraatweg en/of Zuilen: www.museumvanzuilen.nl

Voor meer informatie over 100 jaar woningbouw in Zuilen:Bouwen voor de Buurt: bronnen