Boeken Deel 2 – DE OUDE BOUW
We gaan naar een ander deel van Zuilen waar we de wandeling voortzetten. Aan de overkant van de Amsterdamsestraatweg is namelijk een prachtige tuinwijk ontwikkeld. De huizen werden vooral gebouwd voor de werknemers van Werkspoor en Demka. Als leidraad moet ik weer spieken in de stratengids die ik al eerder hanteerde. Verder heb ik voor een zo volledig mogelijk beeld de advertenties nageplozen, zoals die voorkomen in een aantal oude nummers van het Zuilens Nieuwsblad en programmaboekjes van verschillende jubilea. Daarom maak ik (weer) een wandeling in een bepaald jaar: 1937. We gaan door de straten van woningbouwvereniging ‘Zuilen’, in het gebied dat officieel aangeduid wordt als bouw 1. Bij de ‘Zuilenezen’ staat deze bouw bekend als De Oude Bouw.
Woningbouwvereniging ‘Zuilen’ heeft het startschot gegeven voor de bouw van de eerste woningen die onder haar beheer komen te staan. Voor de bouw van deze 368 woningen werd de eerste steen gelegd in 1915. ‘Onder haar beheer’ gaat in deze tijd heel erg ver. De reglementen in het huurcontract bepalen dat toezicht gehouden mag worden door controleurs en dat wordt ook gedaan. Op gezette tijden komen de controleurs langs om te zien of de huurders de woningen netjes gebruiken. Zij komen binnen en kijken rond (soms tot achter de schilderijen) om op wandluis te controleren. ‘Zelfs op de slaapkamers kwamen zij kijken!’
De heren van de woningbouwvereniging kwamen toch al aan de deur. Iedere week werd door een van de heren van het bestuur de huur opgehaald. Daarmee begon de heer H.F. Heijt. Hij werd vervolgens opgevolgd door de heren J.A. Vos, C. Heuvel, C. Janszen en zij zullen op hun beurt opgevolgd worden door de laatste huurophaler, de heer A. Kleyer, die in 1968 voor het laatst langs de deuren gaat. Dan is het zo druk geworden dat gekozen wordt voor overschrijvingen via bank of giro. De huur werd opgehaald en in een zwartlederen, vier-vaks tas gedaan. Die is inmiddels in het museum terechtgekomen.
We gaan op de Amsterdamsestraatweg staan met onze neus richting de De Lessepsstraat. Aan het begin van de bouw van dit complex heette deze straat nog even anders: Pleinstraat. Maar we houden ons aan zijn zondagse naam: De Lessepsstraat. Stoort u zich niet aan dat dubbele ‘de’, want de heer naar wie deze straat genoemd is, heette nou eenmaal Ferdinand de Lesseps. Hij was de bedenker van het Suezkanaal en kreeg toestemming het door hem gemaakte plan uit te voeren. Het was zo’n grootschalig project dat het gemeentebestuur van Utrecht (die gaf de straten een naam in deze wijk) met een straatnaam de kwaliteiten van deze man wilde eren. (Daar dachten ze in Panama anders over: de heer F. de Lesseps had na de uitvoering van het Suezkanaal een plan gemaakt om het Panamakanaal aan te leggen. Dit werd echter zo’n grote mislukking dat hij voor een jaar naar de gevangenis moest.)