Zoals dat het: schering en inslag lijkt het wel. ‘Men’ vond Nederland te vol en emigreert. Men koos vaak voor een toekomst in Canada, Australië, Nieuw Zeeland enz.
Hoe het onze Nederlanders daar verging komt dan met enige regelmaat in de krant. Zo ook dit artikel dat in het Utrechts Nieuwsblad van 23 juni 1962 geplaatst werd.
Emigrant uit Utrecht zegt :
Bouwen is in Australië anders en makkelijker
In 1952 emigreerde de Utrechter Johannes van de Velden met zijn gezin naar Brisbane in Australië, waar hij nu als timmerman werkt. En met succes: het is hem zo meegelopen dat hij een auto heeft gekocht en een eigen huis heeft gebouwd. Zijn gezin bestaat uit zijn vrouw Jannetje van de Velden-van den Boogaard, de jongens Johannes en Ronald en het meisje Johanna. Zij hebben gewoond in de Koppestokstraat 18 in Utrecht.
De heer Van de Velden werkte in Utrecht voor het aannemingsbedrijf Krap. Hij kwam naar Australië om te werken bij een bouwmaatschappij die een contract had om 300 woningen te bouwen in Brisbane. In zijn vrije tijd bouwde de heer Van de Velden zijn eigen huis met, drie slaapkamers. Het kostte hem twee jaar werk en 1.700 Australische ponden, maar de handelswaarde van het huis is 3.500 pond.
Zijn dochter is modiste in Brisbane, zoon Ronald bezoekt de school nog en zoon Johannes is bij de Australische marine waar hij de bijnaam van „een handige jongen” kreeg. De heer en mevrouw Van de Velden kregen in 1958 de Australische nationaliteit.
De heer Van de Velden, die had gehoopt dat zijn oudste zoon hem in het bouwbedrijf zou volgen, zei dat het bouwen in Australië heel anders is dan in Nederland en veel gemakkelijker. Het klimaat zorgt voor gunstiger arbeidsomstandigheden en het is voor de heer Van de Velden nooit moeilijk geweest werk te vinden.
Het klimaat vindt de familie heerlijk. Negen maanden van het jaar kan men er in shorts werken. Mevrouw Van de Velden vindt dat zij financieel gezien in Australië beter af is. Wij hebben hier meer bereikt dan wij in Holland hadden gekund, is haar mening.
