Piet Imbos was jarenlang dé sportverslaggever voor o.a. het Zuilens Nieuwsblad en later het Stadsblad. Hij blikt in dit bericht terug op de heer Walschots, een markante supporter van Elinkwijk. Dit artikel stond in De Elinkwijker van 31 juli 1961.
VAARWEL, TOON
Na een kortstondige ziekte overleed zaterdag 8 juli j.l. nog geheel onverwacht onze oud-voorzitter de heer A. Walschots.
Voor hen, die hem kende – en dat waren er honderden in onze kring – Toon Walschots. Toen in september 1947 de SVE werd heropgericht was Toon één der mannen, die zulks mee had helpen verwezenlijken. Het was dan ook beslist geen wonder dat Toon Walschots op deze her-oprichtingsvergadering werd benoemd tot voorzitter van de SVE. Negen jaar heeft hij de scepter over de SVE gezwaaid. Hij deed dat met zwier en een souplesse hem eigen.
Een kerel uit één stuk. Altijd vol humor en een geboren causeur. Ik kan me niet voorstellen dat Toon ook maar één enkele vijand zou hebben gehad. Daar was hij te goedmoedig en te humaan voor.
Een man, die alle goede eigenschappen in zicht verenigd zag. Kortom, een goed, een heel goed mens.
Zaterdag 8 juli ging er een schok door geheel Elinkwijk. Toon, de sterke, de man niet wist wat ziek zijn betekende, was niet meer.
Toen ik in 1956 de voorzittershamer uit zijn handen mocht overnemen en hem daarop mocht benoemen tot erelid van onze vereniging, wist ik dat er toch leegte was ontstaan. De SVE en Toon Walschots waren tezamen een begrip geworden. Het ene was bijna ondenkbaar zonder het ander. Maar al bouwde Toon daarna niet daadwerkelijk meer mee aan de opbouw van onze vereniging, hij bleef de grootst mogelijke belangstelling tonen voor ons wel en wee. Onze contactavonden waren ondenkbaar zonder Toon Walschots. Velen hebben menig gezellig uurtje met Toon rond de kaarttafel doorgebracht. Velen beschouwden zich een vriend van Walschots, maar Toon beschouwde nog vele meer als zijn vrienden.
Toon is nu echter niet meer. Hij laat een heel grote plaats in onze gelederen open. Maar ook Elinkwijk zal één van zijn trouwste supporters moeten missen. Hartstochtelijk kon hij zijn favorieten vanaf zijn vertrouwde tribune-plaats aanmoedigen. Vaak was het Toon, die ons voorging in het supporteren.
We zullen hem missen op onze contactavonden, op onze vergaderingen, maar vooral ook op de Elinkwijk-tribune.
Op 67-jarige leeftijd heeft hij het tijdelijke verwisseld met het eeuwige.
Woensdag 12 juli j.l. hebben wij afscheid genomen van onze Toon Walschots.
Mevrouw Walschots, het is ons waarschijnlijk niet gegeven u te troosten. Daar is dit enorme verlies te zwaar voor. In deze moeilijke dagen wil ik u echter toch, namens al Toon’s vrienden, sterkte, ja heel veel sterkte toewensen met dit ontstellend verlies. Wij weten wat voor een voorbeeldig echtgenoot uw Toon is geweest.
Ook zoon Anton en de beide dochters wensen wij de kracht om dit verlies te kunnen dragen. Toon Walschots, beste kerel, ik beloof je dat wij van de SVE je nagedachtenis in hoge ere zullen houden. We zullen je enorm missen.
Vaarwel Toon en rust in vrede.
P.C. IMBOS, voorzitter SVE.
De heer Walschots, méér dan een schoenmaker!
