Bij de Demka-fabrieken was de bocht in het Amsterdam-Rijnkanaal door de toegenomen drukte op het kanaal en steeds groter wordende vaartuigen een gevaarlijke plek geworden, hij moest worden verbreed, maar dat kon pas als de oude Demkaspoorbrug vervangen werd. Tsja, en de bouwer ‘woonde’ ernaast, dus kon Werkspoor aan de slag in zijn eigen achtertuin.
Hierover lezen we in de Werkspoor Courant van 4 maart 1966:
NIEUWE SPOORBRUG OVER AMSTERDAM-RIJNKANAAL
Tijdens het weekeinde van zaterdag 29 en zondag 30 januari j.l. zijn onder gunstige weersomstandigheden met behulp van de drijvende bokken “Jumbo’’ en „Gazelle’’ de 2 liggers geplaatst over het Amsterdam-Rijnkanaal.
De eerste ligger gemonteerd. De tweede ligger wordt ingevaren met behulp van de drijvende bokken, (zie rechts).
De 2 liggers vormden als het ware een sluitstuk in de 1e montagefase De 2e fase begint met de montage van de boog. Zowel zaterdag als zondag was de belangstelling zeer groot. Behalve veel vertegenwoordigers van de pers en T.V. waren ook de genodigden van de directies van de Nederlandse Spoorwegen, Werkspoor-Utrecht N.V., en Wescon N.V. in het casino van Demka aanwezig.
Invaren van de eerste ligger van de Demkaspoorbrug met behulp van de drijvende bokken Jumbo en Gazelle (gewicht ± 220 ton).
De heren Hofman (N.S.) en Schor (W.S.U.) gaven een uiteenzetting over het ontwerp, de fabricage en de montage van de brug. De plaatsing van de 2 liggers was een uiterst nauwkeurig karwei, daar deze delen van 80 x 10 m, elk wegende ± 220 ton, door de nauwe bocht in het kanaal geen ruimte overlieten in hijshoogte e.d.
De delen voor deze Demkaspoorbrug zijn vervaardigd in de werkplaatsen van Werkspoor-Utrecht N.V.
Montage van de tweede ligger. Men is bezig met de aansluiting op de zuidzijde.
Juli 1965 is begonnen met de montage, nadat alle voorzieningen waren getroffen, als hulpstellingen, kranen e.d. Daar het Amsterdam-Rijnkanaal ter plaatse nog niet op de definitieve breedte is gebracht ligt de nieuwe grote overspanning nog voor de helft boven land. Hiervan is bij de montage gebruik gemaakt door een zwaar hulpsteunpunt te maken in het midden van de overspanning, vlak naast de kanaalkant. Later zal dit steunpunt verdwijnen als het kanaal ter plaatse zal worden verbreed. Men is begonnen de kleine overspanning van 40 meter aan de zuidzijde met behulp van mobiele kranen te monteren op stellingen. Vervolgens is van het tijdelijke midden-steunpunt uit in noordwaartse richting de helft van de grote en de kleine overspanning afgemonteerd.
Om nu het resterende gedeelte, boven het huidige kanaal, te kunnen bouwen, zijn de betrokken twee hoofdliggers tegelijkertijd aan de kanaaloever gemonteerd. Het zijn zware vakwerkliggers, die 9,50 meter hoog, 85 meter lang en 200 ton zwaar zijn. Zij worden elk met twee drijvende bokken opgetild en ingevaren. Door deze werkwijze bereikt men, dat het kanaalverkeer slechts twee dagen en dan nog maar gedurende enige uren is gestremd.
Aansluiting van de tweede ligger op de pijler zuidzijde.
Met het extra middensteunpunt is de constructie in staat zichzelf te dragen. De montage van de boog zal aansluitend geschieden. In de zomer van 1966 zal de brug geheel zelfdragend zijn, zodat de hulpsteunpunten kunnen worden verwijderd.
